من «آمبرین» هستم، هجده سال دارم و در آمستردام در رشته رسانه تحصیل می‌کنم. دلیلی که از من خواسته شده با پیوستن به کمپین «بدن من به خودم تعلق دارد» (#MyBodyIsMine) این یادداشت را بنویسم، فعالیتم در زمینه حقوق زنان است و درواقع به این دلیل که ایجادکننده...
الهه محمدی: خشم. خشم و انتقام. این بن مایه اصلی فیلم «زن جوان نویددهنده» Promising Young Woman)) است. فیلمی که ایده‌اش در سال 2017 که جنبش Me Too تازه در آمریکا شکل گرفته بود، به ذهن «امرالد فنل»، کارگردان این فیلم رسید و بالاخره آن را در سال 2020 سا...
ده‌ها گوی کوچک شیشه‌ای در یک گالری در محوطه دانشگاه «وناتچی» در واشنگتن از سقف آویزان شده‌اند؛ هر گوی شیشه‌ای انعکاسی از داستان افرادی است که در زندگی‌شان با خشونت جنسی روبرو بوده‌اند و هنرمندی به نام «سارا جین» که خودش خشونت جنسی را تجربه کرده، آن‌ه...
«اولین خاطره‌ات از آزار خیابانی چیست؟» این پرسشی است که کلمانس وازارد، هنرمند فرانسوی در سال ۲۰۱۶ از تعدادی دوستان و اطرافیانش پرسید. او تمامی داستان‌ها را گردآوری و به چیدمانی صوتی و تصویری تبدیل کرد و این چیدمان را #monpremierharcelement به ...
سولماز دانش‌فراز: نوشتن از نهان‌ترین و ترسناک‌ترین هیولای وجودی یک انسان کاری بس دشوار است کاری که با بازگشایی زخم‌های بسیار در روح، روان و جسم دیگری نیز همراه است. نوشتن از پیچیده‌ترین و تلخ‌ترین رویداد روحی روانی که می‌توان با آن سال‌های بسیار با ا...
در ماه ژانویه سال ۲۰۱۷، اما کرنزر ۱۹ ساله از راهپیمایی زنان که به خانه برگشت تصمیم گرفت آخرین پروژه دانشگاهی‌اش را در فضای مجازی منتشر کند. اما که خود بازمانده تجاوز جنسی است می‌گوید این یک پروژه شخصی بوده است. او قصد داشته آثار و آسیب‌های ...
زن در اتاق شیشه‌ای گالری مشرف به خیابانی در سانفرانسیسکو ایستاده است و هر 109 ثانیه یک سنگ جدید از او آویزان می‌شود و هم‌زمان روایتی از خشونت به واسطه بلندگو پخش می‌شود هرکدام از این سنگ‌ها نشانگر تجربه خشونت جنسی است و وزن و ابعادی متفاوت دارد. در آ...
صاحب لباس عروس، آلینا زنی از قزقیزستان است که قربانی سنت آلا کاچو شده است. رسمی قدیمی در قرقیزستان به این معنی که مردان زنان را می‌دزدند و از این طریق خانواده زن را برای کسب رضایت ازدواج تحت فشار می‌گذارند. بسیاری از این زن‌ربایی‌ها برای ...
چندی پیش این تصویر در شبکه‌های اجتماعی مصر دست‌به‌دست می‌شد. بلوز و دامنی که الفاظ و متلک‌های رکیک روی آن دوخته شده بود. «سارا ایمن»، هنرمند مصری تصمیم گرفته بود متلک‌های هرروزه‌ای را که در خیابان می‌شنود روی لباس‌هایی که بر تن دارد بدوزد و در ...
برای چندین دهه، هنر گرافیتی در کلمبیا، تقریباً به طور انحصاری تحت سلطه مردان بوده است اما زنان گرافیتی‌کار در بوگوتا، پایتخت این کشور، تلاش می‌کنند تا با کشیدن نقاشی‌های دیواری به ویژه در ناامن‌ترین مکان‌های شهر که زنان در آن اذیت و آزار جنسی ...
دیدبان آزار: یاسمین امجلی زن فلسطینی آمریکایی، در سال 2016 برند لباس خود «BabyFist» را در رام‌الله به راه انداخت. او بر روی لباس‌های که طراحی می‌کند می‌نویسد: «من عشق تو نیستم». هدف اصلی او از این کار آگاهی‌بخشی در زمینه آزار خیابانی و مقاب...
«کلماتی که قانون و نظام پزشکی با آنها رخ دادن تجاوز را راستی‌آزمایی می‌کنند، منعکس‌کننده باور و اعتماد عمومی نسبت به روایت آزاردیده است.» «الایزا اشوارتز»، هنرمند ۳۴ ساله آمریکایی، برای تاکید بر اهمیت زبان در مواجهه با مساله تجاوز به سراغ بسته‌های آ...
چیدمان گاراژ تجاوز که در سال ۲۰۰۲ برگزار شد، آمارهایی در خصوص تجاوز و به همراه آن روایات شخص اولی درباره آسیب‌های جنسی به نمایش گذاشت. جنبش می‌تو (من هم) تأثیری گسترده و همه‌سویه بر سیاست، ادیان متشکل، موسسات آموزشی، صنعت فیلم آمریکا (هالیوود)، حو...
بسیاری از بحث‌ها پیرامون خشونت جنسی در عرصه عمومی در پی یافتن حقیقت ماجرا و پرداختن به این موضوع است که «چه کسی چه چیزی پوشیده بود؟» و «چه کسی چه نوشیده بود؟». هنر تجسمی حقیقت یا روایت را در اولویت قرار نمی‌دهد و آفرینندگان آثار هنری را از این جهت ...
«ترحم مردم نسبت به کودکان بسیار بیشتر از زنان بزرگسال است.» این همان چیزی است که «راشل ویسنایفسکی» هنگام شروع عکاسی از بازماندگان سوء‌رفتارهای جنسی در ذهن داشت. ویسنایفسکی 24 ساله و ساکن فیلادلفیا، با الهام از اتهامات تجاوز «هاروی واینستین» که یک سال...
هفته گذشته مجسمه «مدوسا همراه سر پرسئوس»، -که یک بازسازی وارونه از یک افسانه قدیمی یونانی است- به عنوان نمادی از پیروزی بازماندگان خشونت جنسی، در نیویورک به نمایش درآمد. این مجسمه را«لوسیاتو گارباتی»، هنرمند آرژانتینی- ایتالیایی در سال ۲۰۰۸ ساخته است...
دیده‌بان‌آزار: پیامی روی لباس ساتن قرمز که نقوش گل سرخ دارد، نوشته شده: «این پیراهن سرنوشتی تلخ داشته است.» این لباس توسط یکی از بازماندگان تجاوز در جنگ استقلال کوزوو برای نمایش در میان پنج هزار دامن و لباس دیگر در یک زمین فوتبال در پریشتین...
زرین جوادی: «اگر هیچ عواقبی برای عملکردمان در انتظارمان نباشد، با دیگری چه خواهیم کرد؟»؛ این پرسشی است که «مارینا آبراموویچ»، هنرمند بزرگ صرب، در پرفورمنسی با نام «ریتم صفر» به دنبال پاسخ آن می‌گردد. آبراموویچ که او را مادر هنر اجرا می‌خوانند، در تما...
دیده‌بان آزار: «هانا شفیع» نویسنده، روزنامه‌نگار و هنرمندی است که با نام Frizz Kid تصویرگری می‌کند. او هم در هنر تجسمی و هم نویسندگی‌اش مکررا به مضامینی مانند فمینیسم، بدن، نژادپرستی، خشونت جنسی و مراقبت از خود می‌پردازد. شفیع اولین بار پس از دادگاه ...
دیده‌بان آزار: بازنمایی و نقد خشونت به کمک هنر اجرا یکی از موضوع‌های مورد علاقه هنرمندان زن و فمینیست‌ها در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی بوده است. یکی از مشهورترین این اجراها، پرفورمنس «بریدن تکه‌ها» از هنرمند ژاپنی «یوکو اونو» است. اونو اولین بار و در سال ۱۹۶...
