نکات کلیدی:
- آزار جنسی در محل کار بخاطر فرهنگ «همیشه آنلاین» بودن و افزایش راه‌های دسترسی به همکاران پس از ساعات کار، می‌تواند کارمندان را تا خانه دنبال کند.
- کنار آمدن با آزار جنسی آنلاین می‌تواند سخت باشد، چرا که در این اتفاق مرزهای بین کار و زندگی کم‌رنگ می‌شود و همچنین معمولا این نوع آزارها شاهد بیرونی ندارند.
- اکثر بازماندگان، آزار جنسی آنلاین را بخاطر ترس از تلافی‌جویی فرد یا تشدید آزار از سوی او، گزارش نمی‌دهند.
- به خاطر اینکه آزار آنلاین به جای این که حضوری باشد، به شکل آنلاین رخ می‌دهد، بسیاری از بازماندگان به اشتباه، به آن به عنوان رفتاری خصوصی نگاه می‌کنند یا فکر می‌کنند این رفتار ارزش پرداختن ندارد.
بسیاری از مردم، در دوره‌ای بزرگ شدند که حداقل این توانایی را داشتند که هنگام یک روز کاری، به طور فیزیکی از همکاران و مدیران مزاحم، بی‌ادب و آزارگرشان دوری کنند. این موضوع در محل‌های کار بزرگ که افراد در آن این فرصت را داشتند در اتاق‌های کنفرانس، اتاق هیئت مدیره یا محل استراحت از همکاران آزارگر دوری کنند، بیشتر صدق می‌کند.
اما امروزه دوری کردن از آزار کارمندان کار راحتی نیست و حتی در برخی مواقع شدنی نیست؛ چراکه دیگر ارتباطات به صورت آنلاین هم صورت می‌گیرد. بله قطعا می‌توانید بعد از کار تلفن همراهتان را خاموش کنید، اما نه تنها این کار شما را نگران از دست دادن یک پیام مهم می‌کند، بلکه نسبت به این موضوع که هنگام روشن کردن گوشی‌تان یک پیام نامناسب دریافت کنید، مضطرب می‌شوید. بسیاری از بازماندگان می‌گویند ترجیح می‌دهند برای کنار آمدن با مسئله، همان زمانی که پیام‌های نامناسب رسیدند، آن‌ها را بخوانند. اما این راه قابل قبولی برای زندگی نیست، مخصوصا وقتی که کار نمی‌کنید و در حال استراحت هستید. آیا راهکاری برای این مسئله وجود دارد؟
چرا آزار آنلاین متفاوت است؟
«جنیفر اسکاردیز» وهمکارانش در سال 2020، موضوع آزار آنلاین توسط همکاران را مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها در این مطالعه با استفاده از تعریف کمیسیون فرصت‌‌های استخدامی برابر، یک مفهوم مرتبط با کار برای آزار جنسی انتخاب کردند که از این قرار است؛ «اقدامات جنسی ناخواسته، درخواست برای انجام یک اقدام جنسی و هر آزار کلامی یا فیزیکی که ریشه جنسی دارد.» مطالعه انجام شده نشان می‌دهد کارمندانی که مورد آزار جنسی آنلاین توسط همکارانشان قرار می‌گیرند، نسبت به دیگر افراد هم احساس ناراحتی می‌کنند. آن‌ها متوجه می‌شوند که تجهیزات آنلاین، کار را برای آزارگران برای آزار راحت‌تر می‌کند و محیطی را ایجاد می‌کند که برای بازمانده غیرقابل تحمل است.
اسکاردیزو و همکارانش متوجه شدند که که آزار آنلاین، مرزهای بین کار و زندگی را کم‌رنگ می‌کند و به آزارگران اجازه می‌دهد که در فضایی بدون نظارت بیرونی، رفتار نامناسب خود را انجام دهند. پیامد این موضوع این است که بازماندگان در شرایطی برای تصمیم‌گیری منحصر به فرد قرار بگیرند که پیچیده است. چراکه بسیاری از موسسات سیاست‌هایی برای برخورد با رفتارهای خارج از محل کار یا ارتباطات آنلاین ندارند.
بیشتر بخوانید:
چگونه از افرادی که تهدید به انتشار تصاویر خصوصی می‌کنند شکایت کنیم؟
از متلک‌گویی در خیابان تا آزارهای کلامی آنلاین
چرا بازماندگان آزار آنلاین را گزارش نمی‌دهند؟
اسکاردیزو و همکارانش نوشته‌اند تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که بازماندگان با عادی‌سازی، انکار، کوچک کردن و یا سرزنش خودشان با آزار آنلاین کنار می‌آیند. آن‌ها در این مطالعه که در آن کارمندان فیسبوک را که مورد آزار قرار گرفته‌اند بررسی کرده‌اند، یافته‌های جدیدی را پیدا کردند که در تصمیم بازماندگان در گزارش آزار تاثیرگذارند.
یک سوم شرکت‌کنندگان در این مطالعه، آزار را گزارش دادند و توضیح دادند که انگیزه آن‌ها از این کار احساس ناامنی، ترس و ناراحتیشان بوده است و همچنین آزاری که دیده‌اند روی عملکرد کاریشان تاثیرگذار بوده است. همچنین انگیزه دیگر آن‌ها از این کار جلوگیری از این رفتار (آزار) و تنبیه فرد آزارگر است.
در مطالعه انجام شده آمده است اصلی‌ترین دلیلی که بازماندگان آزار را گزارش دادند، احساس ناراحتی بود. بسیاری از این افراد از احساس نامناسب و ناراحتی فردی صحبت کردند که داخل و بیرون محل کار وجود داشته است. همچنین آن‌ها گزارش دادند که چگونه این احساس روی محیط کارشان تاثیر گذاشته و منجر به ایجاد پیامدهای منفی مثل ارتباط سخت با همکاران و مدیران شده و در نتیجه بهره‌وری کاهش پیدا کرده است.
اما تحقیق اسکاردیزو و همکارانش نشان می‌دهد که دو سوم دیگر که آزار جنسی آنلاین را گزارش ندادند، دلایلشان این بوده که فکر می‌کردند خودشان می‌توانند وضعیت را کنترل کنند، احساس ناراحتی داشتند، فکر می‌کردند که آزارشان ارزش گزارش کردن ندارد، نگران این بودند که گزارشش بدتر است یا نگران عکس‌العمل همکاران و دیگر کارمندان بودند. این موضوع هم که آزار به شکل آنلاین انجام شده در این موضوع نقش داشته است و باعث شده بازمانده به این نوع آزار به شکل یک مسئله شخصی نگاه کند که باید آن را بیرون از محل کار کنترل کند.
چگونه حمایت اجتماعی، در افشای آزار آنلاین موثر است؟
در مطالعه انجام شده مشخص شده که به طور کلی، اندوه شخصی از آزار می‌تواند وزن میل به خصوصی نگه‌داشتن اطلاعات فردی را بیشتر کند. آن‌ها همچنین دریافتند که تصمیم گزارش کردن آزار جنسی آنلاین، تحت تاثیر میزان حمایت اجتماعی پیش‌بینی شده قرار دارد. مشارکت‌کنندگان در این مطالعه تصمیم گرفته بودند تجربه‌شان را با کسانی به اشتراک بگذارند که تصور می‌کردند به آن‌ها کمک می‌کنند.
پذیرش آزار جنسی، یک مسئله اجتماعی جدی است. این مسئله چه آنلاین و چه آفلاین رخ دهد، یک محیط قابل اعتماد و پشتیبان را می‌طلبد که بازماندگان در آن نسبت به بیان رفتار نامناسبی که علیه آن‌ها انجام شده، احساس راحتی کنند.
نویسنده: وندی ال. پاتریک
برگردان: نیو صدر
منبع: psychologytoday
