بیش از ۱۲۰۰ تن از جمله زنان زندانی سیاسی، فعالان حوزه زنان و فعالان ضداعدام از ۴۴ کشور جهان طی بیانیه‌ای خواستار پایان دادن به احکام اعدام در ایران شدند. این بیانیه به بیش از ۱۰۰ سازمان و شبکه فمینیستی بین‌المللی، سازمان‌های بین‌المللی مخالف اعدام و حامی زندانیان ارسال شده و از آنها برای اقداماتی مشترک، دعوت به عمل آمده است. متن بیانیه به شرح زیر است:
ایران یکی از بزرگ‌ترین مجریان اعدام زنان در جهان است. تنها در سال ۲۰۲۳، دست‌کم ۲۴ زن اعدام شدند و بسیاری دیگر در معرض خطر اعدام قرار دارند. بسیاری از این زنان، که اغلب ناشناخته و نامرئی می‌مانند، به دلیل اتهاماتی مرتبط با قتل همسرانشان به اعدام محکوم شده‌اند. در حالیکه، خود آنان قربانیان خشونت شدید خانگی، ازدواج کودکی و ازدواج اجباری هستند و با موانع سیستماتیک برای طلاق روبرو می‌شوند. این زنان از قبل تا بعد از مواجهه با سیستم‌های سرکوبگر قضایی و زندان در ایران، تبعیض‌های عمیق تقاطعی، هنجارهای جنسیتی آسیب‌رسان و انگ اجتماعی را تجربه می‌کنند.
علاوه بر این، در حال حاضر دو زن زندانی سیاسی کُرد –پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال حقوق زنان که در ژوئیه ۲۰۲۴ به اعدام محکوم شد، و وریشه مرادی، فعال سیاسی و حقوق زنان که در نوامبر ۲۰۲۴ به اعدام محکوم شد– در خطر اعدام قرار دارند. این موارد نه‌تنها حمله به زنان بلکه بخشی از الگوی گسترده سرکوب اقلیت‌های اتنیکی در ایران را نشان می‌دهد.
جمهوری اسلامی از مجازات اعدام به عنوان ابزاری برای انتقام‌جویی و سرکوب سیستماتیک استفاده کرده و احکام اعدام را پس از محاکمات ناعادلانه‌ای صادر می‌کند که حداقل استانداردهای دادرسی عادلانه را رعایت نمی‌کنند. از زمان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، اعدام‌ها در ایران به‌طور نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. تنها در سال ۲۰۲۳، دست‌کم ۸۵۳ نفر اعدام شدند – که ۷۴٪ از تمام اعدام‌های ثبت‌شده جهانی را شامل می‌شود. این روند هشداردهنده در سال ۲۰۲۴ نیز ادامه دارد و تا تاریخ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۴ دست‌کم ۷۶۸ اعدام گزارش شده است.
در سال ۲۰۲۳، بیش از نیمی از تمام اعدام‌های ثبت‌شده مربوط به متهمان مواد مخدر بوده است، که بیشتر آنها از جوامع به حاشیه رانده‌شده و آسیب‌پذیر بوده‌اند. این مسئله چرخه بی‌عدالتی و نابرابری را تداوم می‌بخشد. خانواده‌های قربانیان، که بسیاری از آنها زنان هستند، با هزینه‌های عاطفی و اجتماعی-اقتصادی ویرانگری روبرو می‌شوند.
ما، به‌عنوان زندانیان سیاسی زن، مدافعان حقوق زنان و فعالان فمینیست، از همه جنبش‌های حقوق زنان، فمینیستی، مخالفان مجازات اعدام و مدافعان الغای زندان می‌خواهیم تا با زندانیان سیاسی زن پخشان عزیزی و وریشه مرادی، و همچنین تمام زنانی که در رابطه با جرایم عمومی به اعدام محکوم شده‌اند اعلام همبستگی کنند. ما خواستار لغو فوری احکام اعدام آنان هستیم.
همچنین، از همه مدافعان عدالت می‌خواهیم تا برخیزند و برای پایان دادن به اعدام زنان در ایران و هرکجا که این بی‌عدالتی‌ها ادامه دارد، اقدام و از جنبش ضداعدام در ایران و سایر نقاط جهان پشتیبانی کنند.
ما با هم برخاسته و فریاد می‌زنیم: ژن، ژیان، ئازادی - زن، زندگی، آزادی
لینک امضا و مشاهده اسامی امضاکنندگان: https://www.change.org/p/call-to-action-rise-together-to-end-the-execution-of-women-in-iran
پیشنهادهایی به فعالان و سازمان‌های غیرایرانی در راستای همبستگی برای لغو مجازات اعدام در ایران:
۱. به مسئولان جمهوری اسلامی ایران فشار بیاورید تا هرگونه برنامه‌ای برای اجرای حکم اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی را فورا متوقف، احکام اعدام آنها را لغو و آزادشان کنند. از جمله، با انتشار بیانیه‌های عمومی در اعتراض به خطر قریب‌الوقوع اعدام این دو زن زندانی سیاسی کُرد، جمهوری اسلامی ایران را به پاسخگویی وادار کنید.
از مقامات جمهوری اسلامی ایران بخواهید که تمام احکام اعدام را لغو کنند.
۳. صدای زنان و افراد جامعه LGBTQIA+ را در برنامه‌هایی که به رابطه بین خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و مجازات اعدام می‌پردازد، در مرکز توجه قرار دهید. در نظر داشته باشید که در ایران، بدون اینکه تجربه خشونت علیه زنان و سایر آسیب‌پذیری‌ها در نظر گرفته شود، زنان به اعدام محکوم می‌شوند. در حالی که بسیاری از این زنان قربانی ازدواج کودکی و خشونت خانگی هستند و به جرم قتل همسرانشان به اعدام محکوم شده‌اند.
۴. از فعالان فمینیست و فعالان ضداعدام ایرانی دعوت کنید تا در ابتکارات مشترک و برنامه‌های آموزشی بین المللی مشارکت کنند تا فضای همکاری برای تبادل دانش، به اشتراک گذاری تجربیات و برنامه‌ریزی جمعی برای زندگی عاری از خشونت، اعدام و شکنجه فراهم شود.
۵. به حمایت از زنان ایرانی در مبارزاتشان علیه پدرسالاری، خشونت و سرکوب ادامه دهید. در کنار آنها به تجمعات و کارزارهای آنلاین بپیوندید تا از اعدام زنان زندانی سیاسی جلوگیری و برای لغو تمام اعدام‌ها تلاش کنید.
۶. در هر فرصتی و به ویژه در رویدادهای بین‌المللی که مقامات و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران درباره پیشرفت حقوق زنان در ایران اطلاعات نادرست ارائه می‌دهند، آنها را در مورد آمار هشداردهنده اعدام زنان به پاسخگویی وادار کنید.
