چند روز قبل، خبرگزاری حال‌وش با استناد به گزارشات دریافت‌شده از قربانیان خبر داد که بازجویان اطلاعات سپاه در بازداشتگاه زاهدان، زنان بازداشت‌شده را مورد خشونت فیزیکی و کلامی جنسی قرار داده‌اند. بازجویان اصرار داشته‌اند که این زنان اقرار کنند با چهره‌های شاخص بلوچ رابطه جنسی برقرار کرده‌اند. زمانی که آنها این اتهامات بازجویان را انکار کرده‌اند، بازجو به یکی از قربانیان گفته است: «من کاری می‌کنم که تو مثل بلبل بگی چندبار سرویس دادی. اینجا لال مادرزاد به حرف میاد دختر هرزه!»
بنابر گزارس حال‌وش، بر اساس پرسش‌هایی که بازجویان از این زنان جوان کرده‌اند مشخص است که آنها قصد داشته‌اند از زبان این زنان بازداشتی «علیه کارکنان مجموعه مکی زاهدان سناریوسازی» کنند. براساس اظهارات این زن، «تعرض و توهین جنسی» علیه بازداشت‌شدگان زن، امری رایج بوده که توسط تمامی پرسنل بازداشتگاه اطلاعات سپاه صورت می‌گرفته است. این زن شرح داده است: «بازجویان نقاط حساس بدن رو با لگد فشار زیادی می‌دادند و ما رو "سگ‌های ماده" خطاب می‌کردند، الفاظ رکیک استفاده می‌کردند و می‌پرسیدند "چندبار با …! رابطه جنسی داشتید؟"»
این زن توضیح داده که پس از آنکه تمامی اتهامات را رد کرده بازجوها او را مورد تجاوز قرار داده‌اند: «بازجو دو نفر را که انگار دم در منتظر بودند صدا زد. اومدند. بعد گفتند وقتشه! لباس‌هامو پاره کردن. هرچه فریاد زدم، التماس کردم، خواهش کردم که منو بکشید اما این کار رو با من نکنید، ولی فایده‌ای نداشت.» این قربانی درباره اثرات روانی پس از تجاوز به گزارشگر حال‌وش گفته است: «تا مرز خودکشی رفتم. الان که برات می‌گم آتش می‌گیره تموم بدنم. شبی نبوده کابوس نبینم. طوری افسردگی داشتم که خواستم خودمو راحت کنم. اتفاقا قرص برنج هم گرفتم. بعد گفتم چرا خودمو نابود کنم؟ باید بایستم اینا رو مجبور کنم پاسخگوی جنایات خود باشند.»
پس از این گزارش حال‌وش خبر داد که ماموران ارشد اطلاعات زاهدان با چند تن از معاونان و دست‌اندرکاران مسجد مکی ملاقات کرده و از رسانه‌ای شدن خبر تجاوز به زنان در بازداشتگاه زاهدان «ابراز گلایه» کرده و گفته‌اند: «شما نباید اجازه بدهید که چنین مسائلی به رسانه‌ها برود.» ماموران اطلاعات بر «روابط حسنه» خود با مجموعه مکی تایید کرده و مدعی شده‌اند موضوع تجاوز در بازداشتگاه را پیگیری خواهند کرد و هرگز اجازه نمی‌دهند دوباره تکرار شود. گروه «دسگوهاران» که توسط جمعی از زنان بلوچ اداره می‌شود در اعتراض به این دیدار نوشته است: «آنها که روزی بر مولوی عبدالحمید می‌تاختند که زنان در زیر سایه او مورد خشونت قرار گرفته‌اند، اکنون به او قول می‌دهند که دیگر به زنی تجاوز نخواهد شد.»
دسگوهاران ادامه داده است: «جنبش ژینا در بلوچستان در پی تجاوز به دختری نوجوان شعله‌ور و به رمز ما بدل شد. ما دریافته‌ایم رنج‌های ما سیاسی است و دیگر تجاوز به زنان بی‌هزینه نخواهد ماند. زنان و مردان در برابر فراموشی و مرگ ایستاده‌اند و روایت می‌کنند. برای رژیم حاکم، هم‌چنان بدن زن، میدان مناقشه، سرکوب، مماشات و معامله است. ما تذکر داده بودیم که رژیم چطور می‌خواهد مبارزات مستقل زنان بلوچ را به حاشیه براند و به‌شکلی دوگانه از آن سود ببرد. به‌گونه‌ای که از یک‌سو، از مسئله ستم بر زنان بلوچ برای حذف مخالفان بلوچ استفاده کند و از سوی دیگر، جنبش اعتراضی بلوچستان را از مسئله زن، جدا و معترضان بلوچ را ناانسان و در برابر زنان قرار دهد. نظام حاکم در عین حال همواره تلاش کرده است که زنان را در جامعه خود مورد سوءظن و افترا قرار دهد. چراکه آنان با بنیان‌های مرجعیت سنتی درافتاده‌اند.»
دسگوهاران می‌نویسد آنچه در کشاکش این مبارزه بار دیگر وجه‌المصالحه نظام‌های مردسالار دینی قرار گرفته، بدن زنان معترض و آسیب‌دیده تجاوز است که با هدف تحقیر و تطمیع، در میان دو سر طیف زن‌ستیزی یعنی حکومت شیعه مرکزی و مراجع زن‌ستیز خویشاوند خود قرار گرفته‌اند. دسگوهاران جوابیه خود را اینگونه به پایان می‌رساند: «رسالت ما در این دوره خطیر، ایستادگی در برابر تمامی اشکال بهره‌کشی و ستم بر زنان و خصوصا آسیب و تجاوز به زنان است. دسگوهاری راه ماست. خواهران و برادران ما دیگر در برابر این زن‌ستیزی و نفرت از زنان سکوت نمی‌کنند، اگرچه تا اجرای عدالت راه درازی در پیش است.
