بازماندگان تجاوز از جمله کسانی هستند که نگرانی‌های عمیقی را نسبت به سرزنش شدن به خاطر نپوشیدن ماسک در مغازه‌ها، وسایل حمل‌و‌نقل عمومی و سایر فضاهای عمومی بیان می‌کنند. آنها از مردم می‌خواهند دلایل مشروع افرادی که به لحاظ قانونی از پوشیدن ماسک معاف شده‌اند را به رسمیت بشناسند.

تعدادی از بازماندگان تجاوز و آزارهای جنسی به موسسه خیریه Rape Crisis (بحران‌ تجاوز) گفته‌اند که از مواجهه و مشاجره کلامی با مردم به خاطر نپوشیدن ماسک خیلی می‌ترسند و به همین خاطر از رفتن به مکان‌هایی که ممکن است با این چالش‌ها مواجه شوند، اجتناب می‌کنند.

«کیت راسل» سخنگوی ملی موسسه خیریه بحران‌ تجاوز در انگلستان و ولز، گفت: «بخش قابل توجهی از بازماندگان تجاوز جنسی، یا کلا دهان یا بینی‌شان در هنگام تجاوز پوشانده شده بوده و یا اینکه متجاوز برای خفه کردن صدا، با دست دهان و گلوی آنها را محکم فشار داده است. پوشاندن صورت و بینی می‌تواند برایشان این تجربه‌ها را یادآوری کند و موجب حملات عصبی و اضطراب شدید شود.»

ایجاد اضطراب شدید به عنوان یکی از دلایل معافیت قانونی در استفاده اجباری ماسک در دوران شیوع کرونا، از سوی دولت انگلیس شناخته شده است اما قربانیان تجاوز هنوز هم می‌ترسند که مورد سرزنش قرار بگیرند. راسل گفت: «مردم درباره افرادی که ماسک نمی‌زنند، پیش‌داوری‌هایی دارند. از قبیل اینکه این افراد، خودخواه، احمق و بی‌مبالات یا ترکیبی از هر سه هستند. این عدم آگاهی عمومی نگرانی‌های قابل درکی در بین بازماندگان تجاوز ایجاده کرده که در صورت بیرون رفتن ممکن است با آنها با همدلی و مراقبت رفتار نشود.»

بیشتر بخوانید: 

پسرانمان را خطاب قرار دهیم: تجاوز نکنید

آیا به من تجاوز شده است؟

«فالوز» وکیلی ۲۹‌ ساله است و از اختلال استرس پس از سانحه رنج می‌برد. او سالها پس از تجربه تجاوز همچنان نمی‌تواند دهانش را بپوشاند؛ «در برخی لحظات از تجاوز، او دستش را بر دهان من گذاشته بود در نتیجه، هر چیزی روی دهانم قرار می‌گیرد-حتی ماسک اکسیژن- می تواند جرقه‌ای برای هجوم آوردن آن خاطرات شود و این به شدت استرس‌آور است. به لحاظ جسمی حس می‌کنم که دوباره در آن موقعیت هستم و او در حال تجاوز به من است و من در حال مردن.»

حال او با یادآوری گذشته چنان وخیم می‌شود که پزشکان برای نگه داشتن و تزریق آرام‌بخش به او به تماس با پلیس متوسل شده‌اند؛ « وحشتناک مطلق است. من دوست دارم بتوانم ماسک بزنم، نه فقط برای سلامتی خودم بلکه به این دلیل که نمی‌خواهم دیگران را معذب کنم اما حتی فکر کردن به اینکه ماسک بزنم من را بسیار بسیار وحشت‌زده می‌کند.»

با اتمام دوران قرنطینه خانگی، وقتی که می‌خواست موهایش را اصلاح کند، مشتری دیگری از او به خاطر نپوشیدن ماسک سوال کرد و از جواب او مبنی بر معافیت از پوشیدن ماسک قانع نشد؛ «او به من گفت که این واقعا مسخره است و دلیل موجهی نداری! تمام طول راه به خانه را گریه کردم. او واقعا فکر می‌کرد که من یک آدم خودخواهِ نادان هستم که هیچ اهمیتی به دیگران نمی‌دهم. احساس کردم کاملا بی‌ارزش هستم.»

فالوز از آن زمان هروقت سعی کرده که بدون ماسک به یک فضای سربسته عمومی برود، با این چالش روبرو شده است. او حالا از رفتن به تمام مغازه‌ها و وسایل حمل‌و‌نقل عمومی به شدت خودداری می‌کند و از آنجایی که خودروی شخصی ندارد مکان‌هایی که می‌تواند به آنها رفت‌و‌آمد کند، بسیار محدود شده است؛ «من نمی‌توانم خانواده‌ام را که در فاصله دو‌ ساعتی من زندگی می‌کنند، ببینم و هرجا که بخواهم بروم باید پیاده بروم.»

فالوز می‌ترسد که همین موضوع، او را در معرض یک تجاوز دیگر قرار دهد چرا که او قبلا توسط متجاوز، در خیابان دزدیده شده بود و به همین دلیل زمان زیادی را تنها در اتاق خوابش می‌گذارند؛ «من بسیار تلاش کردم که مثل گذشته دوباره به زندگی برگردم. اما احساس می کنم که دوباره همه این‌ها از من گرفته شده است.» او با یک نماینده مجلس، نماینده محلی و شهردار شهر تماس گرفت تا آنها را برای راه‌اندازی کمپینی برای مشروعیت‌بخشی به معافیت ماسک، قانع کند اما هیچ پاسخی دریافت نکرد.

فالوز برای افزایش آگاهی در بین مردم از حق خود برای گمنام بودن چشم‌پوشی کرده است؛ «مردم احساس می‌کنند حق دارند شما را به چالش بکشند و این دردآور است. شما قرار نیست از ظاهر من بفهمید که مورد تجاوز قرار گرفته‌ام، اما این اتفاق برای من رخ داده است و در زندگی‌ام معضلی بزرگ است. من بیشتر وقتم را صرف تلاش برای فراموش کردن گذشته می‌کنم. لازم نیست روزی سه یا چهار بار در این مورد سرزنش شوم، فقط سعی می‌کنم زندگی‌ام را ادامه دهم. تمام آنچه الان برایم اتفاق می‌افتد یادآوری چیزی است که من عاجزانه سعی در فراموش کردن آن داشته‌ام.»

موسسه «بحران‌ تجاوز» از مغازه‌ها و شرکت‌های حمل‌و‌نقل عمومی می‌خواهد تابلوهایی را به نمایش بگذارند و به مشتریان یادآوری کنند که دلایل موجهی برای ماسک نداشتن افراد وجود دارد که ممکن است همیشه قابل مشاهده یا آشکار نباشد و از این طریق مشتریان را از سرزنش کردن یکدیگر بازدارد. مرکز بحران تجاوز آکسفوردشایر[1]، لیستی از روش‌هایی را تهیه کرده‌ که  برخی از بازماندگان خشونت جنسی برای پوشاندن دهان و بینی به کار گرفته‌اند.

راسل گفت: «این لیست حمایت‌ها و پیشنهاداتی را به بازماندگان در مورد پوشش صورت ارائه می‌دهد که ممکن است برای آنها کمتر آسیب‌زا و تروماتیک باشد.» او تمامی بازماندگان خواسته که در صورتی که نگرانی‌های مشابهی در زمینه پوشیدن ماسک دارند با مراکز این سازمان در سطح ملی و محلی ارتباط بگیرند.

نویسنده: دونا فرگوسن

برگردان: الهه محمدی

منبع: گاردین

[1] Oxfordshire Sexual Abuse and Rape Crisis Centre