در پایتخت مصر، قاهره، رانندگان «توکتوک» (نوعی وسیله نقلیه در مصر) و تاکسی در یک مرکز اجتماعی گرد هم آمدهاند. یک نفرشان در حال ساخت یک «توکتوک» کوچک با گل رس است در حالیکه دیگری گل را به شکل قلبی تیر خورده با دستش قالب میزند و روی آن حروف اول نام خودش و معشوقهاش را حک میکند.
در قاهره، اغلب دختران هنگام استفاده از وسایل حملونقل عمومی مورد آزار قرار میگیرند و «توکتوک» را خطرناکترین وسیله نقلیه میدانند؛ چرا که برخی رانندگان آنها را در دروازههای مدرسه یا زمانی که سوار این وسیله میشوند، مورد آزار قرار داده یا حتی در مواردی دختران ربوده شدهاند. با این حال برای برخی دختران، استفاده از «توک توک» تنها راه رسیدن به مدرسه است که به گفته مسئولان محلی این خودش دلیلی شده تا دختران ترک تحصیل کنند.
تلاش جمعی برای کاهش آزار خیابانی
دختران شکایتهای مشابهی از آزار جنسی رانندگان «توکتوک» ثبت کردهاند: «من کنار رانندهای نشسته بودم که دائما هنگامی که دنده را عوض میکرد پای من را لمس میکرد.»، «راننده توکتوک یک بار سینه من را هنگامی که با دوستانم از خیابان رد میشدیم لمس کرد.»، «بیشتر مواقع هنگام استفاده از توکتوک احساس ناامنی میکنم و ترجیح میدهم سوار آن نشوم.»
با این وجود استفاده از هنر، به عنوان قسمتی از پروژه «شهرهای امنتر» برای زنان شیوهای است که برای مقابله با آزار جنسی به رانندگان توکتوک آموزش میدهد.
«آزا محمد»، یک مقام دولتی قاهره که اداره او به اجرای این آموزش کمک میکند، در این زمینه میگوید: «ما به رانندگان درباره امنیت زنان و اینکه چطور میتوانند در محافظت از آنها نقشی ایفا کنند، آگاهی میدهیم. هنردرمانی به آنها کمک میکند که احساساتشان را ابراز کنند و کشف کنند که چگونه میتوانند با زنان تعاملی موثرتر داشته باشند.»
همگی موظفیم با آزار جنسی مبارزه کنیم
در مجموع ۲۰۰ راننده که بیشتر آنان نوجوان یا در دهه سوم زندگی خود هستند، در کارگاهی دو روزه شرکت کردهاند که در آن از هنر به عنوان روشی برای بالا بردن دانش در رابطه با برابری جنسیتی و تبعیض در سیستم حملونقل، خشونت و آزار جنسی و حقوق یک زن در راستای تحرک و پویایی بهره برده میشود.
«اسلام»، یکی از رانندگانی که در این طرح شرکت کرده، میگوید: «من حالا میفهمم که زنان و مردان برابرند و آزار جنسی اتفاقی است که به زنان صدمه میزند و مزاحمت ایجاد میکند؛ من تصمیم گرفتم دیگر در زمان تعطیلی مدرسه این کار را انجام ندهم.» قرار است این طرح به منظور ریشهکن کردن آزار و اذیت توسط رانندگان «توکتوک» در قاهره گسترش یابد.
«جکینته ابراهیم»، مدیر برنامه این رویداد میگوید: «برخی از رانندگان توکتوک خطری جدی برای دختران در مسیر مدرسه هستند. وقتی دختران سوار وسیله هستند یا زمانی که آنها را در خیابان میبینند آنها را مورد آزار کلامی قرار میدهند و به حریم شخصی آنان تجاوز کرده و باعث میشوند دختران احساس ناراحتی و معذب بودن داشته باشند.»
او ادامه میدهد: «ما به آرامی از طریق هنر درمانی و سایر اشکال آموزش در حال تغییر طرز برخورد و رفتار رانندگان هستیم تا بتوانند دختران را برابر با خود ببینند و درک کنند که آزار و اذیت جنسی چیزی است که همگی موظفیم با آن مبارزه کنیم.» همچنین گروهی از رانندگان مورد اعتماد شناسایی شدهاند که میتوانند برای تردد دختران مورد اتکا باشند.
ما خوشبینیم
این برنامه و مقامات محلی رفتارهای مناسب را با اعطای مجوز به رانندگان تشویق میکنند و رانندگانی که هیچ شکایتی دریافت نکنند میتوانند در خارج از منطقه خود نیز فعالیت کنند. پیش از این رانندگان «توکتوک» تنها مجاز به فعالیت در یک منطقه بودند که این موضوع درامد آنها را محدود میکرد.
«خالد حمودا»، رئیس هیئت مدیره مرکز اجتماعی که برنامه «شهرهای امنتر برای دختران» را به اجرا گذاشته است، میگوید: «رانندگان توکتوک در حال تغییر رفتار خود با زنان جوان هستند. چون همین الان هم ما شکایت کمتری نسبت به قبل دریافت میکنیم.» او ادامه داد: «ما خوشبینیم؛ چون یک تغییر در حال وقوع است. ما در حال تربیت نسلی جدید هستیم که آزار و اذیت را به تاریخ خواهند پیوست.»
برگردان: الهه صالحی
منبع: Plan USA