دیدبان آزار

آزار جنسی در عرصه ورزش

کابوس پنهان پشت ده‌ها سکوت

منیژه موذن: شوق دنبال کردن رویاها و رسیدن به آرزوهای بزرگ از کودکی با انسان است. تجربه موفقیت، کشف دنیای ناشناخته، تمرین با دیگران، استرس مسابقات و بر سکو ایستادن چنان وسوسه‌برانگیز است که همه سختی‌ها حتی دوری از خانواده را هم کمرنگ می‌کند. در این مسیر روشن و جذاب با تمام پستی و بلندی ناگهان دستی بزرگ می‌تواند از میان رویای رسیدن به جهنم وحشت و تردید و ناتوانی پرتت کند. ناتوانی در مقابله با این دست باعث شده تا رسوا کردن آزار جنسی برای دهه‌ها در ورزش ریشه بدواند و پنهان بماند.

 

لاری ناسار؛ پزشک تیم ملی ژیمناستیک آمریکا

در طول دهه‌های گذشته با وجود هزاران پرونده آزار جنسی که مسکوت مانده‌اند رسانه‌ای شدن برخی پرونده‌ها و عمومی شدن جریان دادگاه‌ها، آژیر قرمز هشدار مقابله با آزار جنسی در ورزش را به صدا در آورده است. یکی از مطرح‌ترین پرونده‌های آزار جنسی در ورزش پرونده لاری ناسار پزشک تیم ملی ژیمناستیک آمریکا بود. لارى ناسار پزشک تیم ملى ژیمناستیک آمریکا و دانشگاه ایالتى میشیگان که برخی از بهترین ورزشکاران آمریکا را معاینه کرده است، در سال 2018 به ۴٠ تا ١٧۵ سال زندان به جرم آزار جنسى محکوم شد. حادثه‌اى که جامعه ورزشى آمریکا را شوکه کرد.

«من حکم مرگ تو را امضا کرده‌ام.» این جمله را قاضى اکوئیلینا پس از اعلام حکم گفت. قاضى سخنرانى طولانى در ارتباط با عذرخواهى ناسار و چگونگى محاسبه حکم او ایراد کرد. او رو به ناسار گفت: «آنچه تو انجام دادى درمان نبود، پزشکى نبود، تو لیاقت این را ندارى که هرگز بار دیگر خارج از زندان راه بروى.» او همچنین از مسئولان ایالتى درخواست کرد در ارتباط با سال‌ها ادامه داشتن آزارهاى ناسار تحقیق کنند. او گفت: «براى برقرارى عدالت به قدرتى بیش از آنچه من توانایى انجامش را روى این صندلى دارم نیاز است»

 

 

او قبل از این به جرم پورنوگرافى کودکان به ۶٠ سال زندان محکوم شود، سه پرونده دیگر در ارتباط با آزار جنسى در میشیگان داشت. قاضى به قربانیان ناسار اجازه داد به مدت ٧ روز اظهارات خود را در محضر دادگاه بخوانند و ناسار موظف بود به حرف‌هاى آنها گوش دهد. «دختران کوچک براى همیشه کوچک باقى نمی‌مانند، آنها تبدیل به زنان قدرتمندى می‌شوند که برمی‌گردند تا دنیاى تو را روى سرت خراب کنند». این سخنان کایلى استفان یکى از دوستان خانوادگى متهم بود. به گفته او ناسار در زمانى که او تنها شش سال سن داشته شروع به آزار کرده است. کایلى اولین کسى بود که اظهاراتش را در دادگاه خواند. حدود ١۴٠ زن این دکتر را متهم به آزار جنسى کرده‌اند. در بین آنها اسامى الى ریزمن، گبى داگلاس، مک کایلى مارونى و سیمون بیلز ژیمناست‌هاى المپیک به چشم می‌خورد.

اولین ادعاى رسمى علیه ناسار در سپتامبر ٢٠١۶ مطرح شد؛ یعنی یک سال قبل از آغاز به کار کمپین  .Metoo او در سال ٢٠١۵ از تیم ژیمناستیک آمریکا کنار گذاشته و پس از آن از دانشگاه میشیگان اخراج شد. در دسامبر ٢٠١۶ ناسار بازداشت و به دلیل داشتن ٣٧ هزار تصویر پورنوگرافى از کودکان مجرم شناخته و در ماه دسامبر به ۶٠ سال زندان محکوم شد. بسیارى از قربانیان ناسار می‌گویند که به خانواده‌ها و مربیان از آزارهاى جنسى او گفته‌ بودند اما این قضیه ادامه پیدا کرده است. روزنامه دیتروید اعلام کرد که به ١۴ نفر از اعضا و کارکنان دانشگاه میشیگان در مورد رفتار ناسار در طول دو دهه اخطار داده شده بود اما کسى او را متوقف نکرد.

 

جری سانداسکی، کمک مربی تیم فوتبال دانشگاه پنسیلوانیا

دنیای فوتبال آمریکایی در سال 2011 دچار زلزله‌ای بزرگ شد. جری سانداسکی کمک مربی تیم فوتبال دانشگاه پنسیلوانیا به ده‌ها مورد آزار جنسی کودکان متهم شد. سانداسکی قربانیان آزارش را از طریق خیریه‌ای که برای کمک به نوجوانان تاسیس شده بود پیدا می‌کرد. پرونده سانداسکی به میراث دانشگاه پنسیلوانیا و وجهه آن ضربه هولناکی وارد کرد. این موضوع حتی باعث اخراج جو پاترنو مربی اسطوره‌ای و قهرمان ملی آمریکا شد. پاترنو چند هفته بعد از این اتفاق به دلیل سرطان ریه به صورت ناگهانی فوت کرد. پس‌لرزه‌های پرونده آزار جنسی سانداسکی تا اخراج گراهام اسپانیر رئیس دانشگاه پنسیلوانیا هم پیش رفت.

 

 

سانداسکی در سال 2012 به دلیل آزار جنسی کودکان به 30-60 سال زندان محکوم شد. دانشگاه پنسیلوانیا 81 میلیون دلار غرامت به 26 قربانی سانداسکی پرداخت کرد. آزار جنسی در ورزش تنها محدود که آمریکا نیست. پرونده آزار جنسی در فوتبال انگلیس در سال 2016 جامعه را بهت‌زده کرد. در سال 2016 پرونده آزار جنسی نزدیک به 80 مربی فوتبال در انگلستان باز شد. موسسهOffside Trust  از دل این حوادث با شعار (از سوی نجات یافتگان برای نجات‌یافتگان) در همان سال آغاز به کار کرد تا به قربانیان آزار جنسی در ورزش کمک کند و صدای کسانی باشد که آزار دیده‌اند.

منبع تصویر: روشنک روزبهانی www.roshirouzbahani.com

مطالب مرتبط