آزارگر نبودن آسان به نظر می‌آید. رفتار محترمانه داشتن، نگه داشتن شلوار و دست‌درازی نکردن ساده‌است. نه؟ اما اتهام‌های جدید آزار جنسی که هر روز آشکار می‌شوند روشن می‌کند این کار آنقدرها هم آسان نیست. مثلا پیشگیری از آزار جنسی در محل کار به یک مسئولیت‌پذیری هرروزه نیاز دارد؛ چه بسا به خاطر همین هم است که خیلی از آموزش‌های مقابله با آزار جنسی در محل کار بی‌فایده بوداند.

درباره آزار در محل کار تقریبا می‌توان گفت که هیچ کس هیچ ایده‌ای ندارد. در عوض بیشتر آزمایش‌ها و تحقیق‌ها درباره آزار در محوطه دانشگاه یا ارتش بوده؛ یعنی مکان‌هایی که جنبش ‌‌metoo بیشتر از محل کار بر آن متمرکز شده است. مطالعات و پژوهش‌های زیاد نشان می‌دهد که بهترین راه مقابله با آزار «مداخله شاهدان آزار» است. این روش مقابله با آزار را به مسئولیتی همگانی تبدیل می‌کند و برخلاف ظاهر سنگین کلمه‌اش اصلا کار ترسناک و دردسرسازی نیست. بیشتر متخصصان مقابله از نوع رو در رو با آزارگر را پیشنهاد نمی‌کنند و به جای آن می‌گویند «شاهد» بودن شکل‌های مختلفی دارد که شما می‌توانید هرکدام را که برایتان راحت‌تر است انتخاب کنید: 
 
۱. وضعیت را مختل کنید

فرد را از آن موقعیت دور کنید یا حواس آزارگر را پرت کنید. این روشی بود که یکی از شهروندان نیویورک برای خاتمه دادن به دعوای یک دو نفر در متروی این شهر به کار گرفت. یک روز که در قطار شماره شش زنی شروع به داد و بیداد و لگد زدن مرد همراهش کرد، مردم دیگری در حالی که کاملا بی‌تفاوت به دعوا سعی می‌کرد چیپس بخورد بین آن دو ایستاد. او بعدا در یوتیوب با اسم «مرد چیپسی» به یک ستاره تبدیل شد اما روشش در زمینه مختل کردن آزار باقی ماند.  چارلز خیلی آرام بود، نه اسلحه‌ای داشت و نه حتی یک کلمه به تندی به زبان آورد اما کار او باعث شد دعوا فیصله پیدا کند. برای تکرار این کار هنگام آزار دیدن همکارتان شما هم می‌توانید با صدای بلند چیزی مثل کتاب را با روی زمین بیاندازید یا آزاردیده را صدا بزنید. برای مثال در محیط کار از او بخواهید که به اتاق کنفرانس بیاید.

۲. با آزارگر روبرو شوید

این کار را زمانی می‌توانید بکنید که آزارگر قصد متشنج کردن فضا را ندارد. شاهدان می‌توانند بعدا با آزارگر حرف بزنند و بدون اتهام زدن از او چند سوال‌ بپرسند. مثلا بگویند:« دیدی چطوری نادیده گرفتت؟» پیشنهاد می‌شود که با همکارتان درباره رفتار نامناسبی که دیده‌اید بدون مخفی‌کاری حرف بزنید. برای مثال به آنها بگویید: «دیدی چی کار کرد؟ یا فقط منم که دیدم؟»

۳. مطمئن شوید که حال آزاردیده خوب است

محققان می‌گویند یک کار مهم این است که از قربانی بپرسیم که آیا کمک می‌خواهد یا نه؟ مثلا می‌توانیم به او پیشنهاد دهیم که با هم به اداره منابع انسانی برویم. آزاردیده‌ها اغلب احساس انزوا می‌کنند و شاهد ممکن است نداند که آزاردیده از آن رفتار رضایت داشته یا نه. برای همین همکاران او باید بگویند: «من دیدم چه اتفاقی افتاد. تو خوبی؟» یک جامعه‌شناس دانشگاه نیوهمپشایر( به نام شارین پاتر) که یک گروه مطالعه‌ای درباره مقابله با آزار ایجاد کرده می‌گوید: « بسیاری از آزاردیده‌ها خودشان را سرزنش می‌کنند. برای همین اینکه شاهد آزار به آنها بگوید که تقصیر تو نبوده،  تو کار اشتباهی نکردی خیلی مهم است.»

نویسنده: کلیر میلر

برگردان: نگین باقری

منبع: New York Times