«جرم آنها ایستادن کنار مردم است»

دیدبان آزار: جمعی از فعالان جنبش زنان و کنشگران اجتماعی با انتشار بیانیه‌ای نسبت به احکام بدوی صادرشده توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اعتراض کرده و اعلام کردند در کنار این دو زن روزنامه‌نگار می‌ایستند. الهه محمدی پس از تحمل یک سال بازداشت موقت در شعبه ۱۵ دادگاه به اتهام همکاری با دولت متخاصم آمریکا، به تحمل ۶ سال حبس، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور ۵ سال حبس و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به تحمل یک سال حبس محکوم شد. نیلوفر حامدی نیز پس از تحمل یک سال بازداشت موقت به اتهام همکاری با دولت متخاصم آمریکا به تحمل ۷ سال حبس، اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت کشور ۵ سال حبس و به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران به تحمل یک سال حبس محکوم گردید.

امضاکنندگان این بیانیه با تاکید بر حق خبرنگاران برای دسترسی و انتشار اطلاعات، تاکید کرده‌اند چنین احکامی نه‌تنها حقوق انسانی خبرنگاران را نقض می‌کند، بلکه ضربه‌ای به آزادی بیان و دسترسی عمومی به اطلاعات نیز هست. در بخشی از این بیانیه که به امضای حدود ۲۵۰ نفر از فعالان حوزه زنان و کنشگران اجتماعی رسیده آمده است: «شعله‌های کوچک حقیقت‌خواهی زنان، سال‌هاست که در معرض تندبادهای مختلف قرار گرفته‌ است. این شعله‌ها، نماد اراده و تلاش زنان برای تغییر و دستیابی به شفافیت و دانستن است؛ اما متأسفانه، بازداشت و احکام ناعادلانه نیلوفر و الهه، تنها نمونه‌هایی هستند که نشان می‌دهند چگونه سیستم به‌طور نظام‌مند، خبرنگاران را سرکوب کرده و تلاش می‌کند تا حقایق جامعه را پنهان و حق پرسشگری زنان را از بین ببرد.»

بیشتر بخوانید:

تجسمی از تحقق آرمان «فمینیستی‌ زیستن»

بیانیه بیش از ۳۵۰ فمینیست و فعال مدنی در حمایت از راویان حقیقت

در ادامه متن کامل این بیانیه و اسامی امضاکنندگان را که برای انتشار در اختیار دیدبان آزار قرار گرفته می‌خوانید:

جرم آنها در کنار مردم بودن است

ایران سومین زندان خبرنگاران در جهان است. این جمله خبری خود نشان از جامعه‌ای سرکوب‌شده، رسانه‌های غیرمستقل و حکومتی مخالف شفافیت دارد. زنان خبرنگار در این شرایط تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند. ممنوع‌بودن ورود زنان به مکان‌های مختلف، ممنوعیت حضور زنان در برخی از اماکن مانند ورزشگاه‌ها و پوشش اجباری، میزان دسترسی آنان به منابع خبری را محدود کرده و موانع شغلی را چند برابر می‌کند. عدم امنیت شغلی و نبود منابع مالی نیز مسیری را برای آنان ایجاد می‌کند که تنها عاشقان حقیقت می‌توانند در آن دوام بیاورند.

این وضعیت نه‌تنها حقوق انسانی خبرنگاران را نقض می‌کند، بلکه ضربه‌ای به آزادی بیان و دسترسی عمومی به اطلاعات نیز هست. خبرنگاران باید بتوانند آزادانه و بدون هرگونه محدودیتی اخبار را گزارش دهند و اطلاعات صحیح و شفاف را به جامعه ارائه کنند. این موضوع امری اساسی برای سازماندهی یک جامعه دموکراتیک و پیشرفته است.

نیلوفر حامدی و الهه محمدی از خبرنگاران زن ایران هستند که سال‌ها با پوشش مسائل مهم اجتماعی مرتبط با زنان، تلاش کردند تا این حلقه ارتباطی را با وجود تمام فشارها حفظ کنند. نیلوفر حامدی در آخرین دفاع خود گفت: «به عملکردم به‌عنوان روزنامه‌نگار افتخار می‌کنم» و الهه محمدی نیز با رد هر‌گونه ارتکاب جرمی اعلام کرد: «افتخار می‌کنم که در کنار مردم ماندم.»

جرم آنها این است که در کنار مردم ماندند و در تلاش برای گفتن حقیقت خود را به خطر انداختند. روایت‌های ضابطین امنیتی را ما خود تجربه کرده‌ایم و خوب می‌دانیم که قبل از رفتن به دادگاه حکم آنها تعیین شده بود. جرم آنها در کنار مردم بودن است و در این پرونده، بهای آن برای این دو زن ۲۵ سال زندان.

روال قضایی از ابتدا حقوق بسیاری از این دو زندانی را تضییع کرده و با سرکوب تمام برای خاموش‌کردن صدای این دو زن شجاع و پرسشگر تلاش می‌کند. شعله‌های کوچک حقیقت‌خواهی زنان، سال‌هاست که در معرض تندبادهای مختلف قرار گرفته‌اند. این شعله‌ها، نماد اراده و تلاش زنان برای تغییر و دستیابی به شفافیت و دانستن است؛ اما متأسفانه، بازداشت و احکام ناعادلانه نیلوفر و الهه، تنها نمونه‌هایی هستند که نشان می‌دهند چگونه سیستم به‌طور نظام‌مند، خبرنگاران را سرکوب کرده و تلاش می‌کند تا حقایق جامعه را پنهان و حق پرسشگری زنان را از بین ببرد. ما جمعی از فعالین جنبش زنان و کنش‌گران اجتماعی در کنار نیلوفر و الهه می‌ایستیم و قول می‌دهیم که پاسدار شعله‌های حقیقت بمانیم تا دوباره بتوانیم روزی این امانت را به دست خبرنگاران زبده و حرفه‌ای مانند آنان بازگردانیم.