دیدبان آزار: تا چشم کار می‌کند جمعیت در حال پیشروی است. روی بدن‌هایشان با خط درشت و قرمز نوشته‌اند: «نه». همگی لباس آبی فیروزه‌ای به تن کرده‌اند. روی پلاکاردهایشان شعار نوشته‌اند: «از ما محافظت کنید، نه از آبرویتان»، «آیا من نفر بعدی خواهم بود؟»، «انکار مبرایتان نمی‌کند»، «ما بازماندگان را باور می‌کنیم»، «ناهشیاری به معنی رضایت نیست»، «لباس من به معنی رضایت نیست» ... .
در ماه سپتامبر سال جاری، ۹۰۰۰ دانشجوی دانشگاه وسترن کانادا، کلاس درس را ترک و در اعتراض به خشونت جنسی و فرهنگ زن‌ستیز در دانشگاه، راهپیمایی کردند. در طی سال‌های اخیر چندین مورد تعرض جنسی در این دانشگاه گزارش شده و دانشجویان مسئولان دانشگاه را به کوتاهی در مواجهه با این خشونت‌ها متهم کرده‌اند.
یکی از دانشجویان که نمی‌خواهد نامش فاش شود می‌گوید: «دانشگاه‌ها به مسکوت نگه داشتن موارد خشونت جنسی شهره‌اند. آنها تنها به فکر اعتبار و آبرویشان هستند و تمام تلاششان را می‌کنند که سیستم قضایی درگیر موضوع نشود و از اخراج مرتکبان هم اجتناب می‌کنند. وسترن هم از این موارد مستثنی نیست.»
تعدادی از استادان و کارکنان دانشگاه نیز از این اعتراض حمایت کردند و به تجمع‌کنندگان پیوستند. تیگان الیوت از دانشجویان بازماندگان خشونت، پشت تریبون رفت و برای معترضان سخنرانی کرد: «رئیس دانشگاه می‌گوید اینجا امن است. اما امن برای چه کسی؟ آقای الن شپرد، می‌دانی احساس ناامنی کردن یعنی چه؟ می‌دانی چه رنجی است که در محل زندگی‌ات احساس ناامنی کنی؟ می‌دانی چه دردی است که هر روز برای رفتن به کلاس از مکانی عبور کنی که تروماتیک‌ترین تجربه زندگی‌ات در آن رخ داده است؟ اگر پاسخ این سوال‌ها را نمی‌دانی پس نمی‌خواهم دیگر حتی یک کلمه از تو درباره امنیت بشنوم.»
الیوت ادامه می‌دهد: «از من خواسته‌اند که آمارهای غیررسمی را اعلام نکنم و فقط به همان چهار مورد شکایت رسمی مربوط به اوایل سال تحصیلی استناد کنم. اما می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و بگویم که آمار حقیقی بالاتر از این حرف‌هاست. تعرض‌های جنسی در اکثر موارد گزارش نمی‌شوند و آمار محکومیت‌ها نیز ناچیز است.» الیوت می‌گوید که قصد ندارد بار تقصیر مرتکبان را سبک کند اما نباید فراموش کنیم که مسئولان وظیفه دارند قدرت و اختیارات خود را به کار بگیرند و با فرهنگ مشوق خشونت جنسی در دانشگاه مقابله کنند.
بیشتر بخوانید:
لباس زیرهایی که راوی بازماندگان شدند
زنان دانشگاه واریک علیه فرهنگ ترس
الیوت ادامه می‌دهد: «ما را بلافاصله سر کلاس نشاندند در حالی که حالمان خوب نبود و اصلا تمرکز و بازدهی نداشتیم. برای ما خدمات مشاوره‌ای فوری هم فراهم نکردند. تنها کاری که می‌کنند این است که مقررات سختگیرانه‌تر به کار ببندند و نظارت و پلیسی‌گری را در دانشگاه افزایش بدهند. در حالی که پلیس هم هیچ کاری از پیش نمی‌برد.»
گزارش‌های غیررسمی در شبکه‌های اجتماعی می‌گویند که در طی دو روز تعطیلات هفته به بیش از ۳۰ دانشجو در خوابگاه‌های دانشگاه وسترن مواد و الکل خورانده و تعرض شده است. پلیس اعلام کرد که هیچ گزارش و شکایت رسمی‌ای مبنی بر تعرض جنسی در این دانشگاه، دریافت نکرده است و از بازماندگان درخواست کرد که مراجعه و شکایت خود را ثبت کنند.
الن شپرد، رئیس دانشگاه اعلام کرده که هیچ گزارشی به دست دانشگاه نرسیده و تنها چهار مورد خشونت جنسی که در طی هفته اول سال تحصیلی رخ داده به مسئولان گزارش شده که در مرحله تحقیقات است و یک نفر هم در این رابطه بازداشت شده است.
در واکنش به این گزارش‌ها، دانشگاه به معضلات فعلی اقرار و پس از عذرخواهی، اقدامات جدیدی را برای مقابله با خشونت جنسی تعریف کرد. البته مقررات ضدخشونت دانشگاه وسترن در چند سال اخیر بارها اصلاح و تکمیل شده و مهم‌ترین این اصلاحات در سال ۲۰۲۱ صورت گرفته است. اما این مقررات انضباطی تاکنون در جلوگیری از خشونت اثرگذار نبوده است. به همین دلیل در اقدامات جدید، دانشگاه تاکید ویژه‌ای بر آموزش دانشجویان داشته است.
طبق برنامه جدید، در ابتدا کارگروه ویژه خشونت جنسی و امنیت دانشجویان تشکیل می‌شود. بعلاوه تمامی دانشجویان موظفند کارگاه آموزشی حضوری در زمینه خشونت جنسی، رضایت و ... بگذرانند. دانشگاه هم‌چنین ۱۰۰ دانشجوی سال بالایی را به عنوان سفیر صلح استخدام می‌کند که حواس‌جمع باشند و به ایجاد امنیت در خوابگاه‌ها کمک کنند. در ادامه وزارت علوم انتاریو نیز اعلام کرد که دانشگاه‌ها تا پایان سال ۲۰۲۱ باید مقررات خود را به‌گونه‌ای اصلاح کنند که بازماندگانی که خشونت را گزارش می‌کنند، بابت نقض سیاست‌های دانشگاه در زمینه مصرف الکل و مواد در زمان رخداد خشونت، توبیخ نشوند و هیچ‌گونه سوالی درباره پیشینه فعالیت جنسی و گرایش جنسی از آنها پرسیده نشود.
 - Copy 2.jpg&width=72&height=72)
