دیدبان آزار

پژوهشگران از مردم آمریکا پرسیده‌اند:

نگران آزار جنسی هستید یا اتهامات ناروا؟

از زمان به راه افتادن هشتگ Me too توجه گسترده‌ای به مسئله و تهاجم  آزارهای جنسی در آمریکا جلب شد. اما متاسفانه این موضوع سبب کاهش موارد آزار جنسی یا افزایش آمار محکومیت مرتکبین نشده است. این مسئله بیشتر به دلیل عدم توافق در زمینه صحت این ادعاهاست است و همینطور مفهوم انصاف در فرآیند یک دعوی حقوقی. پژوهش مشترک سازمان غیر انتفاعی «آزار خیابانی را متوقف کنید» با مشارکت تیم ما در مرکز بهداشت و برابری جنسیتی در دانشگاه سن‌دیاگو که روز 30 آپریل منتشر شده و  نگاه دقیقی به این مساله در کشور ما داشته است. همان‌طور که می‌دانیم نتایج این پژوهش هم نشان می‌دهد آزار جنسی بر بسیاری از زنان و تعدادی از مردان را تحت تاثیر قرار داده است. البته پژوهش ما عمیق‌تر به موضوع ورود کرده و سه سوال کلیدی را در شیوه پوشش رسانه‌ای امروز از جنبش می‌ تو مورد بررسی قرار داده است.

 

1) آمار آزارها و تهاجمات جنسی از زمان راه‌اندازی جنبش می تو تغییر کرده است؟

در یک نمونه ملی شامل 2000 نفر از مردم آمریکا که در اوایل سال 2019 مورد نظرسنجی قرار گرفتند، 81 درصد از زنان و 43 درصد از مردان گفته‌اند که حداقل یک بار آزار و تهاجم جنسی تجربه کرده‌اند. تنها 18 درصد از زنان و 16 درصد از مردان آخرین تجریه خود را در طی شش ماه اخیر گزارش کرده‌اند که تغییر بارزی نسبت به سال آمار سال 2018 دیده نمی‌شود. و هم‌چنین آمار شیوع این آزارها نیز بدون تغییر بوده است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که آگاهی بیشتر از جنبش می تو و واکنش به آن سبب افزایش گزارش‌های آزار جنسی نشده است. در حالی که آمار رسمی جرایم در آمریکا می‌گوید که بیشتر مردم آزارهای جنسی را گزارش می‌کنند. و این احتمالا به خاطر این است که جنبش می تو وضعیت بهتری را در نظام عدالت کیفری ما ایجاد کرده است که به افراد آزاردیده احساس اعتماد می‌دهد. با این حال همچنان آزارهای جنسی در آمریکا برای زنان میانگین بالایی دارد. 

 

2) دانش‌آموزان و کارمندان چه اندازه از آزارهای جنسی در امان هستند؟

مطالعات ما نشان می‌دهد که بیشتر آزارهای جنسی در خیابان‌ها و دیگر فضاهای عمومی به رخ می‌دهد. 38 درصد از زنان و 15 درصد از مردان آزار جنسی را در محل کار و مدارس تجربه کرده‌اند.

آزار جنسی در فضای عمومی

در پیماشی از 2219 آمریکایی بزرگسال، بیش از دو سوم زنان تجربه آزارهای جنسی را محیط عمومی مانند خیابان، پارک و مغازه گزارش کرده‌اند.

 

فضاهای عمومی زنان 62%  مردان 23%
مدارس               38%    15%
محیط کاری 38% 14%

 

آزار در دبیرستان به طور خاص از سوی 27 درصد از زنان و 11 درصد از مردان گزارش شده است و گروه‌های دیگری مانند دانش‌آموزان مقطع متوسطه و یا کالج نیز آزار جنسی را تجربه کرده‌اند. این نشان می‌دهد که علی‌رغم نگرانی‌های موجود در زمینه آزار جنسی در مدارس و محیط‌‌های کاری آمریکا، سیاست‌‌گذاری‌های فدرالی آموزش و پرورش و هم‌چنین کمیسیون فرصت‌های شغلی برابر نتوانسته‌اند به نحو موثری در جلوگیری از این آزارها موفق باشند. 

 

مردان تا چه اندازه از اتهامات بی‌اساس آزار جنسی در امان‌ هستند؟

ادعاهای بی‌پایه درباره آزارها و تهاجمات جنسی علیه افراد پرنفوذ به دغدغه‌ای جدی برای افکار عمومی تبدیل شده است. عده‌ای بابت خطر اتهامات بی‌پایه و غیرمنصفانه علیه مردان و پسران ابراز نگرانی کرده‌اند. این نگرانی‌ها از زمان شکل‌گیری اتهامات و ادعاها علیه دونالد ترامپ و برت کاوانا شدت گرفته است. در حالی که یافته‌های ما نشان می‌دهد که مردم تا حدود زیادی افراد آزاردیده را باور می‌کنند. تنها یک نفر از هر 20 زن و یک نفر از هر 12 مرد معتقدند که این ادعاها نادرست و ساختگی است و با هدف جلب توجه یا کسب منفعت مالی صورت می‌گیرد.

باورهای مردم نسبت به اتهامات آزار جنسی

در پیمایشی از 2219 بزرگسال آمریکایی، تنها 6 درصد گفته‌اند که ادعاها درباره آزار و تهاجمات جنسی، دروغ است و برای پول یا جلب توجه صورت گرفته است. 

 

اظهارات زنان مردان کل
 به نظر من هر موردی متفاوت است، برخی موارد درست و برخی نادرست است 49% 49% 49%
من معتقدم که در اغلب این موارد یک اتفاق ناگوار رخ داده‌ است، اما همه آن‌ها در سطح آزار و تهاجم جنسی قرار ندارند 29% 30% 30%
من معتقدم که آزار و یا تهاجم جنسی در هر یک از این موارد رخ داده است 14% 10% 12%
من معتقدم که در اکثر این موارد هیچ اتفاقی رخ نداده است و کسانی که متهم‌کننده هستند به صورت هدفمند برای جلب توجه و یا پول دروغ می‌گویند 5% 8% 6%
من معتقدم که در اغلب این موارد هیچ اتفاقی رخ نداده است و اتهام‌زنندگان در مورد آنچه که در محدوده تعریف آزار و تهاجم جنسی قرار می‌گیرد سردرگم هستند 3% 3% 3%

 

در حالی که یک سوم از پاسخ دهندگان، آزار و اذیت یا تهاجم جنسی را گزارش کردهاند، تنها ۲ درصد از مردان و ۱ درصد از زنان گفته‌اند که تا به حال به آزار جنسی متهم شده‌اند. این نشان می‌دهد در حالی که برداشت عمومی دائما اتهامات نادرست را به عنوان یک خطر بزرگ تلقی می‌کند، اتهامات نادرست، در واقع بسیار نادر است.

 

معنی این گزارشات چیست؟

آزار و تهاجم جنسی  معضلی ادامه‌دار در آمریکا است. مطالعه ما تاکید می‌کند که این موضوع در میان کودکان آمریکایی، بخصوص دخترها تجربه‌ای رایج است. علاوه بر این، عده بسیاری نیز این آزار و اذیت‌ها را در محل کار تحمل می‌کنند. وقتی این سواستفاده‌های جنسی رخ می‌دهد، اغلب افراد در سکوت آن را تحمل می‌کنند. از کجا می‌دانم؟ این ادعا مربوط به نتایج تحقیق ما نیست، بلکه مربوط به تجربه  خودم است که زمانی در مدرسه و‌ اوایل شروع به کار مورد آزار جنسی قرار گرفتم و سکوت کردم. ما سکوت می‌کنیم چون به سختی‌ها و چالش‌های اثبات کردن ادعایمان نمی‌ارزد. آن هم در فضایی که مردم معتقدند ادعاهای بی‌اساس آزار جنسی علیه افراد رایج است و در حالی که می‌دانیم احتمال مجازات شدن افرادی که ما را مورد آزار قرار داده‌اند کم است.

من بر این باور هستم که آمریکا در زمینه آموزش عمومی نسبت به ماهیت و میزان این معضل کوتاهی کرده است. و هم‌چنین در زمینه اطلاع‌رسانی درباره این حقیقت که احتمال اینکه مردان قربانی آزار جنسی شوند بیشتر است تا اینکه قربانی اتهامات بی‌پایه آزار جنسی. تیم من امیدوار است که بتواند توجه‌ها را نسبت به خطر و عواقب آزار و تهاجم جنسی به عنوان یک اپیدمی اجتماعی در کشور جلب کند. با توجه به اینکه اکثریت افراد آزاردیده به دنبال جلب حمایت نمی‌روند، آمریکا باید به پیش‌گیری از سواستفاده جنسی صرف‌نظر از جنسیت اولویت دهد. 

 

نویسنده: آنیتا راج

برگردان: هیلدا حکمت‌نیا

Conversation :منبع

منبع تصویر: VOX

مطالب مرتبط