دیدبان آزار

نمایشی هنری از 150 عکس ناخواسته آلت جنسی که برای زنان فرستاده شده بود

تصاویر تمام‌نشدنی آلت‌های جنسی؛ من این را نخواسته بودم


 

دیدبان آزار: وقتی عکسی از یک آلت جنسی بدون رضایتتان برایتان ارسال می‌شود، چه می‌کنید؟ آن را حذف می‌کنید؟ یا نگهش می‌دارید و آن را به دیوار یک گالری هنری می‌چسبانید؟ دومی دقیقا همان کاری است که «ویتنی بل»، هنرمند آمریکایی انجام داد. او نمایشگاهی با نام «تصویرهای تمام نشدنی از آلت‌های جنسی؛ من این را نخواسته بودم» برگزار کرد و در آن بیش از 150 عکس واقعی از آلت‌های جنسی منتسب به مردان را که بدون رضایت زنان برایشان فرستاده شده بود، به نمایش درآورد. عکس‌هایی که یا برای خود بل فرستاده شده بودند و یا توسط هنرمندان، اعضای سازمان‌های فمینیستی و سایر زنانی که بل می‌شناسد، برای او ارسال شده بود. کسانی که کافی بود تا حساب‌های قدیمی تیندر خود را بررسی کنند و عکس‌هایی از آلت‌های جنسی را که پیش از این برایشان فرستاده شده بود، به نمایشگاه بل بفرستند. این نمایشگاه در دو شهر سان فرانسیسکو و لس آنجلس در محیطی که از آپارتمان خود بل الگوبرداری شده بود و با استفاده از مبلمان واقعی او، برگزار شد.

بل در مورد دلایل خود برای این طراحی صحنه می‌گوید: «من فقط نمی‌خواستم یک دسته آلت جنسی را روی دیوار بچسبانم. می‌خواستم محیطی را بازسازی کنم که یک زن این تصاویر ناخواسته را در آن دریافت می‌کند. هنگام خوردن ناهار در آشپزخانه، هنگام خوابیدن در وان حمام یا هنگام تماشای تلویزیون روی مبل. می‌خواستم این واقعیت را به شما منتقل کنم که حتی وقتی در خانه تنها هستید، گریزی از مردسالاری نیست. به همین راحتی است که یک زن در خانه خود هم احساس ناامنی می‌کند.­»

بل ادامه می‌دهد: «وقتی عکس صدها آلت جنسی را به این شکل در معرض دید عموم می‌گذارید، انگار این کار مزخرف، خنده‌دار می‌شود. من از آزار و اذیت و تهدید به ستوه آمده بودم، از احساس ناامنی خسته شده و آزارها را به عنوان یک واقعیت پذیرفته بودم.» سال‌ها پیش، ارسال عکس آلت جنسی ناخواسته، یک ناهنجاری بود. امروزه، عکس آلت‌های جنسی در همه جا وجود دارند؛ یک یادآوری شوم از فراگیر شدن گسترده آزار جنسی در فضای مجازی. ویتنی بل می‌گوید: «این رفتار آنقدر عادی شده است که همه ما آن را به عنوان یک هنجار پذیرفته‌ایم. اما من نمی‌خواهم عکسی از آلت جنسی مردی که هرگز ندیده‌ام، یا کسی که فقط یک قرار ملاقات با او داشته‌ام، دریافت کنم.»

به گفته بل، این نمایشگاه برای شرمساری مردان برگزار نشده بلکه می‌خواهد عادی‌سازی زن‌ستیزی به ویژه به صورت آنلاین را افشا کند تا محفلی فراهم شود که در آن افرادی که از دیدن این عکس‌ها شوکه شده یا نسبت یه آن بی‌حس شده‌اند، بتوانند در مورد آزار و اذیت روزمره حرف بزنند؛ «آزار و اذیت‌های آنلاین موضوعی فقط درباره رابطه جنسی نیست، بلکه درباره قدرت است. این آزار و اذیت‌ها درباره افرادی است که می‌خواهند بر زنان اعمال قدرت و سلطه کنند. و این چیزی است که من دوست دارم فمینیسم آن را تغییر دهد.»

 

بیشتر بخوانید:

 این زنان درد عمیقی دارند

 «خودش خواسته است»

 

او ادامه می‌دهد: «من فکر می‌کنم بسیاری از مردم فمینیسم را به عنوان یک چیز تهاجمی می‌بینند، در حالی که در واقعیت، تنها چیزی که وجود دارد برابری زن و مرد است. این مردسالاری است که می‌گوید مردان نمی‌توانند خود را کنترل کنند و تنها کاری که می‌توانند انجام دهند این آزار و اذیت‌های زشت است. بسیاری از آزارگران فکر می‌کنند که هیچ عواقبی برایشان وجود ندارد و من سعی می‌کنم نشان دهم شاید عواقبی برایشان وجود داشته باشد. می‌دانم که به احتمال زیاد هرگز قانونی برای مجازات این افراد تصویب نخواهد شد اما فکر می‌کنم این افراد باید پاسخگو باشند. به ما به عنوان یک زن همواره آموزش داده شده است که از خود محافظت کنیم اما به مردان در مورد در نظر گرفتن رضایت آموزش داده نمی‌شود.»

او تصدیق می‌کند که قواعد ارسال عکس آلت جنسی در جوامع دگرجنس‌خواه و دگرباش، متفاوت عمل می‌کند. درحالیکه او می‌داند که سوءاستفاده و آزار و اذیت جنسی علیه دگرباشان وجود دارد، می‌گوید هدف او از برگزاری این نمایشگاه تقلیل تجربه افراد جامعه LGBTQ با تمرکز بر تجارب زنان دگرجنس‌گرا نبوده بلکه برجسته کردن مساله آزار و اذیت از سوی دگر جنس‌گرایان (در جوامع هترونرماتیو) بوده که بر زنان تحمیل می‌شود.

بل امیدوار است کسانی که از نمایشگاه او بازدید می‌کنند به چیزی فراتر از صدها آلت جنسی و اسکرین شات‌هایی که از پیام‌های تهدیدآمیز بر دیوار گالری چسبانده شده‌اند، فکر کنند و متوجه شوند که موضوع آزار جنسی چیزی بزرگ‌تر از 150 عکس آلت جنسی است؛ «من از آن‌ها می‌خواهم بدانند بسیاری از مردان چقدر برای زنان احترام قائلند و زمان آن رسیده است که از آزار و اذیت روزانه به عنوان یک امر عادی متداول دست بکشند.»
مردان به شیوه‌های مختلف به نمایشگاه بل واکنش نشان دادند و بعضی از آن‌ها از او پرسیدند: «واقعا مردم چنین عکس‌هایی را برای شما ارسال کرده‌اند؟!» بعد از برگزاری نمایشگاه در سان فرانسیسکو، بعضی از مردان، بل را به ساختن پورن انتقامی متهم کردند. بل در این باره می‌گوید: «هیچ کدام از تصویرها قابل شناسایی نبود و برای صدمه زدن به کسی به نمایش درنیامده بود.» بل شک دارد که معترضان واقعا به پورن انتقامی حتی اهمیت بدهند؛ «این افراد واقعا به آنچه ادعا می‌کنند اهمیتی نمی‌دهند. آیا واقعا فکر می‌کنید الان بهترین زمان برای دفاع از مردانی است که از آلت جنسی خود برای آزار و اذیت و ارعاب آنلاین زنان استفاده می‌کنند؟! من از شما خواهش می‌کنم نبرد بهتری را انتخاب کنید.»

این نمایشگاه سروصدای زیادی به پا کرد و رسانه‌های مختلفی آن را پوشش دادند. بل پس از برگزاری نمایشگاه در سانفراسیسکو 5000 دلار جمع‌آوری کرد و به سازمانی مردم نهاد داد که محصولات پریود را برای افراد بی‌خانمان تهیه می‌کنند. درآمد حاصل از تور لس آنجلس را هم به کمپینی مردمی داد که برای پایان دادن به آزار و اذیت جنسی فعالیت می‌کنند.