فوریه سال ۲۰۱۵ بود که «سارا سوپر»، در خانه‌اش از سوی دوست‌پسر سابقش مورد حمله و تجاوز قرار گرفت. او بعد از این اتفاق تصمیم گرفت که در این باره سکوت نکند و در مصاحبه‌ای رادیویی از ضرورت ایجاد فضایی امن برای بازماندگان تجاوز جنسی گفت تا بتوانند با نام واقعی خودشان درباره تجربه‌شان صحبت کرده و سکوتشان را بشکنند.
متجاوزِ سارا، بعد از اظهارات او به ۱۲ سال زندان محکوم شد و سارا پس از مدت کمی از تجربه تجاوز، به همراه چند بازمانده دیگر، موسسه‌ای را با نام «سکوت را بشکنید» راه‌اندازی کرد که ماموریتش حمایت از بازماندگان خشونت جنسی بود. راه‌اندازی یک پروژه عکاسی درباره بازماندگان، ترتیب دادن اعتراضات و راهپیمایی و تشکیل یک گروه آواز با نام «صدای بازماندگان» از اقدامات این موسسه بوده است.
اما ایجاد مکانی دائمی برای ارج نهادن به بازماندگان تجاوز، ایده‌ای بود که سارا سوپر از همان سال ۲۰۱۵ به دنبال آن بود. این یادبود، اکتبر امسال در پارکی در شهر مینیاپولیس آمریکا افتتاح شد. در این مکان، مجموعه‌ای از موزاییک‌ها که راوی داستان نجات‌یافتگان از تجاوز است روی کتیبه‌هایی چوبی نصب شده است. در این موزاییک‌ها چهره‌های بازماندگان و مردمی که از آن‌ها حمایت می‌کنند به تصویر کشیده شده است.
سارا می‌خواست فضایی فراهم کند که بازماندگان تجاوز در آنجا دور هم بنشینند، داستان‌های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند، سکوت پیرامون خشونت جنسی را بشکنند و به دیگران جسارت بدهند تا از تجربه خود بگویند. به همین خاطر در این مکان نیمکت‌هایی دایره‌ای‌شکل برای دعوت از مردم برای مکالمه کردن و تأمل درباره تجاوز طراحی شده است. در کنار این موزاییک‌ها جملاتی حک شده تا به مردم یادآوری کند هنگامی که با یک بازمانده از تجاوز مواجه می‌شوند، این جملات را به خاطر بیاورند؛ «ما تو را باور می‌کنیم، ما در کنار تو هستیم، تو تنها نیستی.»
سوپر در مراسم افتتاح این یادبود گفت: «وقتی برای اولین بار درباره تجربه خودم از تجاوز جنسی حرف زدم، واکنش مردم به من آموخت که سکوت به معنای بی‌طرف بودن نیست. سکوت کردن همواره از متجاوز در برابر بازمانده حمایت می‌کند. این یادبود یکی از راه‌ها برای حمایت از بازماندگان تجاوز است. هدف ما همبستگی با بازماندگان و لزوم پاسخگویی در برابر خشونت جنسی و فرهنگ تجاوز است.» او ادامه داد: «ما در مینیاپولیس بنای یادبودی برای بازماندگان خشونت جنسی ساختیم و می‌خواهیم شاهد تکرار آن در سایر جوامع باشیم. این بنای یادبود می‌تواند بخشی از یک گفتمان گسترده درباره تجاوز باشد.»
