دیدهبان آزار: یوسف طباطبایینژاد، امام جمعه اصفهان گفته است: «باید فضای جامعه را برای کسانی که کشف حجاب میکنند ناامن کرد. نباید اجازه داد به راحتی در خیابانها و پارکها هنجارشکنی کنند.»
علاوه بر او، امام جمعه بجنورد هم در خطبههای نماز جمعه روز گذشته این شهر گفته است که بدحجابی یک ویروس خطرناک است و باید ناجا زندگی بدحجابان را نا امن کند.
این اظهارات واکنش گسترده کاربران تویٔیتر فارسی را به دنبال داشت. عده زیادی یادآوری کردهاند که در سال ۹۳، همین روزها بود که امام جمعه اصفهان تاکید کرد که مردم به صورت خودجوش و آتشبهاختیار بیحجابها را ادب کنند و مدتی بعد اسیدپاشیهای زنجیرهای در اصفهان رخ داد.
تصویر مرضیه ابراهیمی از قربانیان این فاجعه در تویٔیتر دستبهدست و بازنشر میشود تا عواقب صدور مجوز از تریبون رسمی برای حمله به زنان، یادآوری شود. زنان زیادی در توییتر و اینستاگرام نوشتهاند که همواره با احساس ناامنی در خیابانها رفتوآمد کردهاند اما محجبه نمیشوند. نوشتهاند که هرگز احساس امنیت در فضای عمومی را تجربه نکرده، در بازداشتگاه وزرا، به علت «بدحجابی» ساعات طولانی تحقیر و اضطراب متحمل شده اما تغییری در پوشش خود اعمال نکردهاند.
این درحالی است که دفتر یوسف طباطبایینژاد، امام جمعه اصفهان با صدور اطلاعیهای اعلام کرده که از حرفهایش برداشت نادرست صورت گرفته و منظورش فقط درباره برخورد موردی ویژه در رفتار برخی از گروههای سازمانیافته و هنجارشکن در اصفهان بوده است.
امام جمعه بجنورد هم در گفتوگو با روزنامه «خراسان» خبر منتشر شده را تکذیب کرده و گفته است: «در خطبه ها از نیروی انتظامی خواستم که شرایط را برای اشرار و کسانی که باعث ناامنی در اجتماع میشوند به شدت ناامن کنند. همچنین گفتم نباید با بدحجاب ها برخورد فیزیکی کرد.»
مرضیه ابراهیمی، یکی از زنان اصفهانی که شش سال پیش قربانی اسیدپاشی شد، در گفتوگو با «شرق» گفته که از شش سال پیش هیچ امنیتی احساس نمی کند؛ «زندگی چهار دختر نابود شد. با صحبت درباره ناامن کردن فضا برای کسانی که به نظر آنها بدحجاب هستند، دوباره این آتش روشن شد. اگر قانونی وجود دارد و می توان از تبصره ای استفاده کرد، خواهش میکنم جلوی این افراد که رعب و وحشت را به خانه ما می آورند، بگیرید و بازخواستشان کنید.»
سمیه (سحر) مثماریان، یکی دیگر از قربانیان اسیدپاشی اصفهان هم میگوید: «خاطرم هست به من گفتند به خاطر حجابت رویت اسید پاشیدند؛ چون پشت فرمان لباس خواب پوشیده بودی! فکر میکنم چون ماجرای ما را کسی پیگیری نکرد، باعث شده که دوباره این حرفها تکرار شود. آنها نمیدانند با زندگی ما چه کردند.»
مینا آزاده هم از بلایی که اسیدپاشان بر سرش آوردند میگوید؛ «من ۳۷سالهام. قرنیه چشمم و بخشی از مویم از دست رفته و دستانم هم کاملا سوخته و عصبش از کار افتاده. به خاطر شرایط اقتصادی نه توانایی جراحی دارم و نه میتوانم به پزشک مراجعه کنم و نه شغلی دارم. این نتیجه بلایی بود که به سر من آوردند و نمیدانم چطور تقاص پس خواهند داد.»
چندین دهه تبلیغات برای ترویج حجاب، سعی در مشروعسازی خشونت جنسی و جنسیتی علیه زنان «بدحجاب» داشته است اما روزبهروز زنان بیشتری از این خشونتها مینویسند و صداهای مشترکی برای مقابله پیدا میکنند.