روز دوشنبه در اعتصابی عمومی، ده‌ها هزار نفر از زنان مکزیک از خیابان‌ها، محیط‌های کاری و کلاس‌ها محو شدند تا به خشونت جنسیت‌محوری که متحمل می‌شوند، اعتراض کنند. به گفته سازمان‌دهندگان این اعتصاب، غیاب زنان در عرصه عمومی قصد دارد یاد‌آوری کند که هر روز ۱۰ زن در مکزیک کشته و تا ابد ناپدید می‌شوند. روز یکشنبه، ۸ مارس هم هزاران زن مکزیکی برای اعتراض به این خشونت‌ها به خیابان آمدند.

درحالی زنان مکزیکی دست به اعتصاب عمومی زده‌اند که پیش از این فعالان حقوق زنان در این کشور، زنان را با شعار «یک روز بدون ما» به اعتصابی سراسری و ۲۴ ساعته فراخوانده بودند. حالا بعد از یکسال تظاهرات گسترده و مستمر بر علیه خشونت و تبعیض جنسیتی در مکزیک، تشویق به اعتصاب و در خانه ماندن زنان توجهات زیادی را به خود جلب کرده است و حالا اعتصاب زنان در روز جهانی زن، بحث‌های داغی را پیرامون ماهیت این حرکت شکل داده است. اینکه آیا حضور نیافتن زنان در جامعه بیانیه‌ای سیاسی است یا عملی راحت و بدون هزینه و یا روشی تاثیرگذار در راستای ایجاد تغییر؟

 

 

«مارتا پاتریشیا رامیرز»، یک زن خانه‌دار می‌گوید درخواست اعتصاب به او شجاعت داده تا در محله خود فعالیت کند. او جلسه‌ای برای روز دوشنبه ترتیب داده  بود تا درباره آزار جنسی صحبت کنند. «جسیکا سولیس»، دندانپزشک هم می‌گوید روز دوشنبه به مطب خود نخواهد رفت و «مارتا پرز» یکی از زنانی است که به شوهرش گفته در روز دوشنبه حتی یک بشقاب هم برنخواهد داشت. دختر ۱۸ ساله آنها هم امروز در شبکه‌های اجتماعی فعالیتی نخواهد داشت.

زنان همچنین در یک گروه فیس بوکی با ۳۲۰ هزار عضو به نام «یک روز بدون زنان» اطلاعات مربوط به پیامدهای احتمالی حاضر نشدن در دفتر کار، مدرسه یا بیمارستان را با هم به اشتراک گذاشته‌اند.

بر اساس آمار رسمی ۳۸۲۵  زن در سال گذشته در مکزیک در اثر خشونت کشته شده‌اند. این آمار ۷ درصد بیش از آمار سال ۲۰۱۸ است. آماری که مکزیک را یکی از خطرناک‌ترین کشورها برای زنان کرده است. هزاران زن نیز در سال‌های گذشته بدون هیچ رد و نشانی گم شده‌اند.  

 

 

قتل زنان در مکزیک معمولا همراه با آزار جنسی و خشونت بی‌رحمانه است. برخی از این زنان سوخته و برخی مثله شده‌اند. خشن بودن این قتل‌ها باعث ابداع نامی مشخص به نام femicide» » شده اما در نهایت تعداد کمی از این پرونده ها منجر به محکومیت شده است.

«ماریا دلا رز استرادا» یکی از فعالان زنان که در حوزه قتل های جنسیتی فعالیت می‌کند  ضمن حمایت از اعتصاب سراسری زنان، می‌گوید: «ما دیگر نیازی به تظاهر نداریم. به کاری عملی نیاز داریم. ما به دلیل خشممان اعتصاب خواهیم کرد. اما این اعتصاب یابود کشته شدگان نیز خواهد بود و همچنین امید برای تغییر.»

این اعتصاب سراسری در مکزیک درحالی شکل گرفته که زنان در کشورهایی همچون آرژانتین و شیلی نیز در سال‌های گذشته اعتصاب کرده‌اند و در روز دوشنبه نیز اعتصابشان را تکرار خواهند کرد.

در مکزیک بانک‌های و کمپانی‌های بزرگ به این حرکت پیوسته‌اند. بعضی از مدارس خصوصی به پدران دانش‌آموزان اطلاع داده‌اند تا دروسی را که معلم‌های زن باید تدریس کنند خود به بچه‌ها آموزش دهند.

رئیس‌جمهور مکزیک «اندرس مانوئل لوپز اوبرادور» ابتدا این اعتصاب را برنامه گروه‌های سیاسی مخالف برای مقابله با دولتش خواند اما بعد، از کارمندان دولتی خواست تا در اعتصاب شرکت کنند و اطمینان داد که این کار هیچ عواقبی در پی نخواهد داشت.

البته همه هم موافق اعتصاب نیستند؛ بعضی زنان می‌گویند این کار بی‌فایده است و بخشی از برنامه فمینیست‌ها برای قانونی کردن سقط جنین در کشوری به شدت مذهبی و کاتولیک است.

«ماریا ایزابل گارسیا»  در این باره می‌گوید: «من از اعتصاب حمایت نمی‌کنم. این کار چیزی را تغییر نخواهد داد. مردها در طول سال‌ها هیچ تغییری نکرده‌اند.»

«ورونیکا تِبِر» هم که یک حسابدار است می‌گوید مطمئن نیست روز دوشنبه سرکار خواهد رفت یا نه؛ «میلیونها زن مکزیکی نمی‌توانند بدون درآمد یک روز زندگی کنند و همسر یا پارتنری ندارند که در این روز کارهای مربوط به بچه‌ها را انجام دهد.»

«ترسا لاگونا»، یکی دیگر زنانی است که در مخالفت با اعتصاب می‌گوید: «من یک مادر مجرد هستم و دو دختر دارم. نمی‌توانم یک روز کار نکنم اما شمایی که می‌توانید، بخاطر ما هم اعتصاب کنید.»