نام من «هی دختر» نیست. نام من «عسل» نیست. نام من «هی، سکسی» نیست. این عبارت‌ها بخشی است از کمپینی برای مقابله با آزار و اذیت خیابانی. کمپینی که ماجرایش از تجربه آزار خیابانی «نولا دارلینگ» آغاز شد. وقتی نولا اواخر شب در حال برگشت از خانه دوستش بود، مردی با جمله «هی سکسی، اسمت چیه؟» او را صدا می‌زند.

نولا به روی خودش نمی‌آورد و مرد مجددا تلاش می‌کند: «هی، خانم» وقتی نولا برای دومین بار به این مرد بی‌توجهی می‌کند، مرد به سمت نولا می‌رود، مچ دستش را می‌گیرد و او را «فاحشه» خطاب می‌کند. اگرچه نولا در این درگیری توانست از دست این آزارگر فرار کند اما تروما و ترس این واقعه برای مدت‌ها با او باقی ماند. تجربه‌ای سخت که برای او تبدیل به یک کارزار آگاهی‌بخشی شد. این زن بعد از این حادثه کمپینی راه انداخت که در قالب فعالیت‌های هنری درباره آزار و اذیت خیابانی به مردم محلات آموزش دهد.

او با در دست داشتن پوسترهایی که روی آن نوشته بود: نام من دختر بچه نیست، یا نام من عسل نیست، شروع به تبلیغ درباره امنیت زنان در فضاهای عمومی کرد. کمی بعد شرکت نتفلیکس هم با #MyNameIsnt  دست به حمایت از این کمپین زد. نتفلیکس در شبکه‌های اجتماعی فرصتی مهیا کرده تا زنان رنگین‌پوست جهان تجربیات خود در زمینه آزار را با یکدیگر در میان بگذارند. حالا شبکه‌های اجتماعی پر شده از ویدیوهای زنانی که نامشان را می‌گویند و از مردان می‌خواهند آن‌ها را در فضاهای عمومی با الفاظ دیگر صدا نکنند و به زنان احترام بگذارند.