شرح واقعه: من شهرزاد هستم از کرمان... من و خواهرم با مشقت فراوان پارسال یه دوچرخه خریدیم از اون روز ارزوی یه دوچرخه سواری که اذیت نشم تو دلم مونده همش متلک همش آزار ماشین ها.... پارسال یعنی سال 97 یه شرکتی کار میکردم با دوچرخه میرفتم و میومدم یه موتوری بود یه بار موقعی که میرفتم محل کار اذیتم کرد اتفاقی میخواستم برم خونه موتوریه جلوم ظاهر شد و اصلا فرمونش رو تعییر نداد و من مجبور شدم برم بین دوتا ماشینی که پارک بودند شانس اوردم که اتفاقی نیفتاد.... امسال هم یعنی سال 98 یه بار جایی کار داشتم موقع برگشت الم افتاده بود و هیچکس کارم نداشت نزدیک خونه مون یه کوچه هست که ما بهش میگیم کوچه باشگاه امام خمینی یا کوچه یی که از توانیر میاییم من وارد این کوچه که شدم یهو یه ماشین جلوم ترمز زد حالا حساب کنین 2 یا 3 متر اونورتر من وسایل ساختمانی بود من حواسم نبود از صدای لاستیک های ماشین فهمیدم و منم زدم رو ترمز آقاهه تذکر حجاب داد من اهمیتی بهش ندادم و به راهم ادامه دادم نزدیک به 4 تا کوچه مونده به خونه م یهو دیدم آقا برگشته (من همیشه از گوشه میرم که ماشینی بهم نزنه) منو نزدیک دیوار نگه داشته که مبادا فرار کنم گفت یا حجابتو رعایت میکنی یا زنگ میزنم به پلیس بهش گفتم که کثافت تو اونجا نزدیک بود منو بکشی بعد گوه حجاب رو میخوری؟ میگفت من زنگ میزنم به پلیس باز بهش اهمیت ندادم یه دفعه چندتا دختره یی میرسن دیدن که این مزاحمم شده از بس بوق زدن یارو رفت گوشه پارک کرد منم زدم رو ترمز شالمو سرم کردم خواستم برم بهش بگم حالا چه غلطی میخوای بکنی سریع فرار کرد(حالا یارو رو میشناختم همسایه کوچه پشتیمون بود کلا وضع خانوادگیشون خوب نیست از لحاظ اخلاقی منظورمه و فرزند شهید هم هستن البته منظورم این نیست که همه فرزند شهیدها بدن نه محض اطلاع بود) چند روز پیش هم یه ماشین برای اذیت من یه دفعه جلوم زد رو ترمز اگه من به موقع ترمز نمی گرفتم کاملا باهاش تصادف میکردم و معلوم نبود چه بلایی سرم میومد... حتی بهم گفتن الکسیس یا خانم دوچرخه ییو😑