شرح واقعه: پنجشنبه 22 آذر 97 حدود ساعت 6:30 عصر من به همراه دوستم در خیابان نظر میانی در اصفهان مشغول خرید بودیم. خیابانی فوق العاده شلوغ که بیشتر محل خرید برای خانم‌هاست. ما در پیاده رو قدم می‌زدیم که دونفر آقا حدود 35 تا 40 سال از کنار ما رد شدن و همزمان یکی از اونها که خیلی قدبلند بود دست راست خودش رو وسط پاهای من برد و فشار داد و در نهایت به باسن من ضربه زد. کنار من مکث کرد و من با حالت شوک فقط فریاد می‌زدم چیکار کردی؟ تو چیکار کردی؟ اونم گفت خفه شو و منم گفتم باید از من عذرخواهی کنی ولت نمی‌کنم. اون شروع به فحاشی کرد و من مسافتی رو دنبالش رفتم و با فریاد به دوستم می گفتم که با گوشیت فیلم بگیر و متاسفانه دوستم چون ترسیده بود فیلم نگرفت. جمعیت فوق العاده زیاد بود و مردم فقط نگاه می کردن. من همینطور که دنبال اونا بودم اون مرد برگشت و گفت می خواستی با این سر و وضع نیای توی خیابون حجابت و درست کن و به شدت زد رو کتف من و گفت چیه می خوای بندال بشی. منم گفتم حالا فیلمت رو می‌گیرم گوشیمو در آوردم اومدم فیلم بگیرم به من حمله کرد و من انداخت رو زمین و شروع به زدن توی سر من کرد و موهای من و کشید و سعی داشت گوشی رو از دست من بکشه به طوری که با ناخنش تمام دست‌های من رو زخمی کرد و تهدید می‌کرد گوشی رو ندی مچت و می‌شکنم و متاسفانه جمعیت فوق العاده زیادی از مردم جمع شده بودن و کتک خوردن من رو تماشا می‌کردن و با این که من فریاد می‌زدم کمک کمک همه فقط تماشاچی بودن و هیچکس حمایت نمی‌کرد حتی هیچکس جلو نمیومد که به من کمک کنه و من شدید کتک خوردم. من به زور تونستم گوشیم رو بگیرم و شروع به فیلمبرداری کنم که از اتفاق توی اون ازدحام مغازه یکی از دوستان رو دیدم که متاسفانه ایشون اولش اصلا همکاری نکردن ولی بعد به اصرار من با پلیس تماس گرفتن که فرد مزاحم شروع کرد به انکار موضوع و دائم به مردم می گفت از من فیلم گرفته بگید اول فیلم و پاک کنه بعد زنگ بزنید پلیس تا بیاد این و بخاطر این سر و وضعشم بگیره و گفت من خودم نظامی هستم هیچ غلطی نمی تونی بکنی بیا تا بریم کیوسک پلیس سرچهار راه اونجا از من شکایت کن! لازم به ذکر کیوسک پلیس سر چهار راه نظر و در خیابان توحید در واقع گشت ارشاد برای خانوم ها است که خانوم های بدحجاب رو می گیره. اون مزاحم اصرار داشت که بیا بریم اونجا از من شکایت کن که بگه من رو بخاطر حجابم هم بگیرم. مردمی که من و زیر کتک های اون مرد نگاه می کردن می گفتن آره باش برو تو که حجابتم مشکلی نداره برو تا کیوسک ولی متاسفانه من نرفتم چون اونجا فقط یه خانم مسن و یه دخترخانم جوان بودن که آخر درگیری اومدن در کنار من و گفتن نرو اینا پست تر از این حرفان می ری یه بلایی سرت میارن منم منصرف شدم و اون شخص هم به طرف کیوسک رفت و من هم بخاطر حمایت نشدن از طرف هیچکس نرفتم برای شکایت چون همراهی نداشتم حتی دوست و آشنای خودم با من نمیومدن! شخص مزاحم مطمئنا یک بیمار روحی و جنسی بود، درد من این مردمن که هیچکس من و حمایت نکرد، من پوششم واقعا ساده بود و با عرف جامعه هیچ تضادی نداشت اما محکوم شدم به بدحجابی نه اینکه واقعا بدحجاب بودم نه، این جماعت یاد گرفتن که زن رو محکوم کنن و مقصر بدونن! همه نگرانی اون شخص و اصرارش به موندن و شکایت کردن من این بود که مجبور شم فیلم رو پاک کنم. روح و جسم من هر دو درد می کنه احساس من به زندگی در این جامعه چیزی جز تنفر از خودم و شهر و کشوری که توش زندگی می کنم نیست چون هیچوقت فکر نمی کردم مردم ایران روزی انقدر سرد و بی تفاوت به هم نوع خودشون نگاه کنن...