شرح واقعه: سلام واقعا الا که دارم این متنو مینویسم دوروزه روحم مریض شده همش احساس میکنم یه اتفاق بدی قراره بیوفته بیخودی استرس میگیرم . دوروز پیش بعد از کمه کم 4 ماه از خونه زدم بیرون بخاطر کرونا تو خونه بودم همش . باید میرفتم یه سری سفارش رو میگرفتم و میومد اون هم پیاده تو دمای 60 درجه خوزستان با ماسک ... خلاصه از نگاهای خیره و متلک های موتوری ها و عابر ها که بگذریم میرسیم به اون لحظه نحس که توی پیاده رو داشتم میومدم دیدم یه ماشین با شیشه های دودی هی سرعتشو کم میکرد و دنبالم بود اومد کنارم شروع کرد به متلک پرونی من اصلا جواب ندادم انگار که حضور نداره اما از استرس داشتم بندری میرفتم خلاصه این هی اومد و منم رفتم اون طرف خیابون که حداقل جفتم نباشه و همینجور میومد متلک مینداخت نزدیک خونه شده بودم توی یک صدم ثانیه به ذهنم رسید الا نرم خونه اگر خیلی مریض و بیکار باشه روزهای دیگه هم میاد دم کوچه منم سریع رفتم تو اولین مغازه ای که سر راهم بود. احساس مرررگ داشتم صدام میلرزید به فروشنده گفتم آقا ببخشید من مشتری نیستم یه ماشین مزاحمم شده میخوام وایسم تا بره اون پسره بنده خداهم گفت اصلا نترسید این ادما همه جا هستن تلفن ثابت هست اگر میخواید زنگ بزنید به کسی یا میخواید مغازه رو ببندم همراهیتون کنم تا دم خونتون گفتم مرسی وخلاصه اومدم بیرون ولی اون احمق باز هم اومد دنبالم😢 رسیدم خونه یک لحظه حس کردم سرم یه وزنه 500 کیلوییه و یک سردرد شدیدی گزفتم که فقط خدا میدونه با هزارتا قرص مسکن فرداش آروم شدم . همش حس میکردم من مقصرم . دوست دارم از اون آقا بپرسم لذت چند دقیقه ایه تو میرزید به چند هفته حال خرابیه من؟ استرسی شدم مدام تو ذهنمه اگر فلان میشد چی انوقت من چیکار میکردم ؟ الا اصلا حالم خوب نیست دلشوره میگیرم الکی سنی هم ندارم که برام عادی باشه این چیزا . فقط میدونم حداقل تا چهار ماه از ترس مزاحمت از خونه نمیزنم بیرون . اگر بهشت و جهنمی هست اگر روز قیامتی هست از خدا میخوام ازت نگذره