شرح واقعه: همیشه با خودم میگفتم چرا زنانی که توسط مردان مورد تعرض قرار میگرن و به بدنشون دست زده میشه، اونم توی جاهای پابلیک مثل اتوبوس و مترو, در مقابل طرف فریاد و داد نمیزنن. امروز یکی تو اتوبوس مدام دستش رو میمالید به پشتم. زمانی که متوجه شدم و برگشتم و نگاهش کردم توی چشمام نگاه کرد. هی میخواستم داد بزنم و فریاد بزنم ولی نمیشد نمیدونم چرا ولی انگار منی که سالها فعالیت دانشجویی کردم، از حقوق زنان خوندم و خودمو فمنیست میدونستم و انگار سالها خودمو در این لحظات آماده کرده بودم هم نتونستم. انگار خفه شده بودم. حتی لحظاتی که پیاده شد و مقابل در بی آر تی ایستاد میخواستم حداقل خودمو خالی کنم و چندتا فحش بدم ولی حتی اینم نتونستم.