شرح واقعه: من دانشجوی دانشگاه الزهرا هستم. امروز که طبق معمول همیشه می‌خواستم با ون‌های واقع در میدان ونک به سمت دانشگاه برم، متوجه یه آقایی پشت سرم شدم. ولی خب زیاد اهمیت ندادم. توی صف ایستاده بودم ولی خب حواسم به اطراف بود. منتظر ون ایستاده بودم که ناگهان احساس کردم مانتوم در حال تکون خوردنه. (برای دسته افرادی که علت تجاوز به حریم خصوصی زنان رو، خودِ فردِ مورد تجاوز واقع شده و یا پوشش اون فرد می‌دونن می‌گم: من هیچگونه آرایشی نداشتم) احساس خطر باعث شد متوجه حرکتِ انگشتی در قسمت پشتم بشم و به سرعت واکنش نشون بدم و برگردم. به محض نشون دادن عکس‌العمل مردی که پشتم بود صاف ایستاد. وضعیت واقعا شوک آور بود. وقتی که اون مرد متوجه آگاهی من شد گوشی موبایلش رو درآورد و شروع کرد مثلا به صحبت کردن و از صف گریزان بیرون رفت! (درصورتی که منتظر ون بود!!!) چیزی که مورد توجه هست اینه که در این جور مواقع حتما باید واکنش نشون داد. اگر فرد مقصر باشه کاملا از شواهد مشخص می‌شه و این که مکانی که بیشتر در تردد دختران دانشجو هستش باید مجهز به دوربین مداربسته باشه. متاسفانه این اتفاقات به صورت روزانه برای خیلی از دختران وزنان می‌افته ولی همچنان خیلی‌ها در سکوت به سر می‌برند و یا از ترس آبرو مهر سکوت بر لب زدند. زنان برای گرفتن حق خود باید بجنگند! مثل یک سرباز. این تجربه بسیارتلخ و ازاردهنده بود.به‌طوری که باعث انزجار من از مردان شده. دردناک تر اینکه زمانی که از خانمی که پشتِ سر مرد فَراری به عنوان شاهد پرسیدم که آیاچیزی دیده، باخنده پاسخ داد نه و ادامه داد اذیتت داشت می‌کرد؟! دردِ ما تنها جنس مخالف نیست!