شرح واقعه: از توی خیابون راه میرفت و به من که داخل پیاده رو ایستاده بودم خیره شده بود حتی وقتی رد شد چشمشو یه لحظه برنداشت فقط مثل عروسک گردنش میچرخید. داد زدم چشمات از جاش درنیومد؟ رفتارش هیچ تغییری نکرد. دوباره داد زدم جلو پاتو نگاه کن مردک. تا حدود صد متر جلوتر رفت و همونطور که زل زده بود وایستاد توی پیاده رو. توی این فاصله داشتم مپ رو چک میکردم که مقصد بعدیم مسیرش از کجاست و وقتی متوجه شدم باید از کنار اون رد بشم مسیرمو عوض کردم و از یه کوچه ی دیگه رفتم که دور بزنم و ازش دور بشم