آزار خیابانی تجربه‌ای است که ما را از هر قومیت، نژاد، طبقه اقتصادی، جنسیت و... به یکدیگر پیوند می‌دهد. این زخم‌های مشترک، اشارتی است بر ضرورت قدم برداشتن برای ایجاد حساسیت در جامعه ایرانی. در فقدان آموزش‌های ضروری در مدارس، در حالی‌که رسانه ملی دغدغه‌های مردمی را نادیده می‌گیرد و واقعیات جامعه ایرانی را انعکاس نمی‌دهد، در فضایی که تفکیک جنسیتی و راندن زنان به حوزه خصوصی به عنوان تنها راه‌حل تامین امنیت معرفی می‌شود، برای مبارزه با باورها و کلیشه‌های آسیب‌زایی که اینگونه ما را در مقابل یکدیگر و در موقعیت نابرابر قرار می‌دهد، راهی به جز شکستن سکوت و گفت‌وگو نداریم. در این راستا نقطه جغرافیایی حادثه را بر روی نقشه مشخص و تجربه خود از آزار و اذیت در فضای عمومی را روایت کنید.
ویدئو 
پوستر
آموزش 
خیابان 