آزار خیابانی تجربه‌ای است که ما را از هر قومیت، نژاد، طبقه اقتصادی، جنسیت و... به یکدیگر پیوند می‌دهد. تجربه‌ای آن‌قدر فراگیر که کمتر کسی از آن در امان مانده است. این زخم‌های مشترک، اشارتی است بر ضرورت قدم برداشتن برای ایجاد حساسیت‌ در جامعه ایرانی. در این راستا، مردادماه سال 1396 در گروه هم‌اندیشی زنان، پیشنهاد تمرکز بر روی این مسئله را دادیم و تصمیم گرفتیم تجربیات خود را در رسانه‌ها بنویسم، نشست برگزار کنیم با کارشناسان مصاحبه و بحث امنیت زنان در فضاهای شهری را به مسئله‌ای عمومی تبدیل کنیم.
در این میان مطالعه تجربه‌های مدنی دیگر کشورها راهگشا بود. با ایده‌ گرفتن از کارزارها و حرکت‌های مدنی شکل گرفته در سایر نقاط دنیا، در زمستان سال 96، اقدام به طراحی و چاپ پوسترهای منع آزار و در روز ۸ مارس فعالیت‌های میدانی خود را آغاز کردیم. به واسطه انتشار پوسترها و گفت‌وگوهای رودررو با مردم، پیام‌های متعددی از سوی داوطلبان دریافت کردیم و  صداهای دیگری با ما همراه شد. درد مشترک آزار در فضای عمومی، جمع بزرگ‌تری را به هم پیوند زد. بعد از مشاهده این استقبال برای فعالیت تخصصی با تاسیس گروه دیده‌بان آزار به فعالیت خود ادامه دادیم.
حال در تابستان سال 1397، این تارنما واسطه‌ای است برای طرح مسئله به صورت گسترده و گفت‌وگوی عمومی در زمینه آزار و اذیت زنان و دیگر گروه‌های به حاشیه‌رانده شده در شهر. در فقدان آموزش‌های ضروری در مدارس، در حالی‌که رسانه ملی دغدغه‌های مردمی را نادیده می‌گیرد و واقعیات جامعه ایرانی را انعکاس نمی‌دهد، در فضایی که تفکیک جنسیتی و راندن زنان به حوزه خصوصی، به عنوان تنها راه‌حل تامین امنیت معرفی می‌شود، برای مبارزه با باورها و کلیشه‌های آسیب‌زایی که اینگونه ما را در مقابل یکدیگر و در موقعیت نابرابر قرار می‌دهد، راهی به جز شکستن سکوت و گفت‌وگو نداریم. دیده‌بان آزار تمامی افراد را به این چالش فرا می‌خواند.

منابع مالی:
دیده‌بان آزار از هیچ سازمان و نهادی در داخل و یا خارج ایران بودجه دریافت نمی‌کند. تمامی فعالیت‌ها اعم از طراحی، نشر، تولید محتوا و ... داوطلبانه و با هزینه شخصی داوطلبان صورت می‌گیرد.

اهداف:
- به چالش کشیدن کلیشه‌های آسیب‌زای اجتماعی و مقابله با عادی‌سازی آزار و اذیت مبتنی بر جنسیت، نژاد، مذهب و ... در فضاهای عمومی از طریق ثبت و انتشار روایاتی که به واسطه تارنمای دیده‌بان آزار و گفت‌وگوهای چهره‌به‌چهره گردآوری می‌شوند.
- آموزش عمومی از طریق برگزاری کارگاه‌، گفت‌وگوهای خیابانی، نصب پوستر در تاکسی‌ها، تدوین و انتشار جزوه‌های آموزشی و ...
- فعالیت مستمر رسانه‌ای در چارچوب گزارش، خبر و مصاحبه
- توسعه ادبیات نظری و پژوهشی در حوزه آزار در فضای عمومی
- مقابله با سیاست‌های ناسنجیده شهری که به تبعیض جنسیتی دامن می‌زند. از جمله تفکیک جنسیتی، نصب بیلبوردهای حاوی پیام‌های جنسیت‌زده و ...
- گردآوری تجربیات مدنی و دولتی دیگر کشورها در راستای مقابله با آزار و اذیت جنسی به عنوان راهنمایی برای جامعه مدنی و نهادهای دولتی و شهرداری
- جلب توجه‌ نهادها و سازمان‌های مسئول به این موضوع و ملزم کردن آن‌ها به آموزش عمومی از طریق آموزش و پروش، رسانه‌ها، بیلبوردهای شهری و ...

سردبیر: غنچه قوامی

دبیر کارگروه پژوهش: نگین باقری

دبیر کارگروه رسانه: الهه محمدی

دبیر کارگروه دانشگاه: مهتاب محمودی