زن ژاپنی که با طرح دعوی علیه یک روزنامه‌نگار برجسته، تبدیل به نماد جنبش نوپای MeToo در ژاپن شده بود، موفق شد در این دادگاه، سی هزار دلار خسارت از متجاوز بگیرد. شیوری در سال ۲۰۱۷ به طور عمومی ادعا کرد که شخصی به نام «نیوروکی نماگوچی» مدیر سابق شبکه TBS در واشنگتن که با نخست‌وزیر ژاپن «شینزوآبه» روابط نزدیکی دارد، دو سال قبل پس از یک قرار کاری و به واسطه خوراندن داروی تجاوز، او را مورد تجاوز قرار داده است.
دادگاه مدنی نماگوچی را که دائما اتهامات را تکذیب کرده بود به پرداخت خسارت محکوم کرد و دعوی متقابلی که علیه ایتو طرح کرده بود را رد کرد. دادگاه در متن حکم خود اشاره کرد بود که این زن در حالت عدم هشیاری و مستی شدید قرار داشته و مجبور شده تا بدون ابزار پیشگیری از بارداری رابطه جنسی با متجاوز برقرار کند: «ما تصدیق می‌کنیم که خواهان تا به امروز از وضعیت حملات عصبی و یاداوری گذشته در رنج بوده است.»
شیوری که پس از اعلام عمومی تجربه تجاوز خود، با سیل عظیمی از آزارهای آنلاین روبه‌رو شده بود، پرچم پیروزی را بیرون از دادگاه بیرون آورد: «ما پیروز شدیم. دادگاه دعوی متقابل نماگوچی را رد کرد.» شیوری پیش از صدور حکم گفته بود که پیام‌های حمایتگرانه‌ای به خاطر تصمیمش در راستای طرح دعوی علیه یماگوچی دریافت کرده است: «از صبح که از خواب بیدار شدم، پیام‌های زیادی از سراسر دنیا دریافت کردم که در آن نوشته بودند، مهم نیست نتیجه دادگاه چه می‌شود. مهم کار توست که معنابخش بود.»
شیوری در طرح دعوی خود ادعا کرده بود که یماگوچی، در سال ۲۰۱۵ در یک قرار به صرف غذا و نوشیدن الکل و صحبت درباره یک موقعیت شغلی، به وی تجاوز کرده است. شیوری می‌گوید که یماگوچی او را به زور به اتاقی در یک هتل برده و پس از آنکه شیوری از حال می‌رود، به او تجاوز می‌کند: «زمانی که هشیار شدم، درحالی که درد شدیدی احساس می‌کردم دیدم در اتاقی در یک هتل هستم و او روی من است.» شیوری به رسانه فرانسوی Agence می‌گوید: «همان موقع فهمیدم چه اتفاقی افتاده اما نمی‌توانستم چگونگی آن را درک کنم»
در «جعبه سیاه» کتاب او درباره واقعه، شیوری می‌نویسد که تصور می‌کند قربانی تجاوز به واسطه داروی تجاوز شده است. منتها نمی‌تواندمطمئن باشد چون پس از شکایت اولیه، پلیس از او آزمایشی نگرفته است. شیومی در یادداشتی در یک مجله در سال ۲۰۱۷، می‌نویسد که تابه حال درباره داروی تجاوز، چیزی ندیده و نشنیده بوده است. پس از آنکه پلیس از بازداشت یماگوچی خودداری کرد ، شیوری تصمیم گرفت که یک دعوی مدنی مطرح کند. اقدامی که باعث شد توجه افکار عمومی بر قصور دولت ژاپن در زمینه بررسی و پیگیری موثر اتهامات تجاوز و خشونت متمرکز شود.
شیوری بعد از آنکه مقامات قضایی از تعقیب کیفری یماگوچی خودداری کردند، درخواست ۱۱ میلیون ین خسارت کرده بود. شیوری که موضوع یک مستند بی‌بی‌سی در سال گذشته بود، با اعتماد به نفسی که از جنبش MeToo گرفته بود، توانست ادعای خود را پی بگیرد: «با خودم فکر کردم که این فقط من نیستم و بقیه هم این‌طور فکر می‌کنند. زنان زیادی را دیده بودم که در اروپا و آمریکا درباره خشونت جنسی صحبت می‌کردند و متحد به پا خاستند اما هرگز گمان نمی‌کردم که در ژاپن هم چنین چیزی رخ دهد»
عده بسیاری بر این باورند که اقدام شیوری، دیدگاه جامعه ژاپن را نسبت به مسئله تجاوز و تهاجم جنسی متحول کرده است. نتایج یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که فقط ۴ درصد از زنان ژاپن نسبت به خشونت جنسی واکنش نشان می‌دهند و قدم جلو می‌گذارند. در همان سال قوانین قدیمی مربوط به تجاوز اصلاح شد. میزان حداقل مجازات حبس برای تجاوز از ۳ به ۵ سال و دامنه تعریف تهاجم جنسی افزایش یافت. هرچند این اصلاحات اعتراض منتقدان را برانگیخت چرا که هنوز این ضرورت چالش‌برانگیز وجود داشت که شاکی اثبات کند ارعاب و خشونت در کار بوده و توانایی مقاومت نداشته است.
نویسنده: جاستین مک‌کوری
برگردان: غزاله شعایی
منبع: گاردین
.jpg)
 - Copy 2.jpg&width=72&height=72)
.jpg&width=72&height=72)
