شرح واقعه: هر وقت باید خیابون ارم رو پیاده برم چند نفر میوفتن دنبالم چرت و پرت گفتن یا پیاده یا ماشین و این تا آخر خیابون ادامه پیدا میکنه. با دوستام چند نفر باشیم که دیگه هیچی. اصلا تا حالا نشده یکم حس آرامش داشته باشم تو این چند صد باری که ازونجا رد شدم چه تنها چه با دوستام تو هر ساعتی.