شرح واقعه: سلام. وقت بخیر. مدتهاست با پیج شما آشنا شدم و از مطالبتون بهره میبرم.‌هر بار که پستى در رابطه با آزار جنسى مى خوندم کلى ناراحت میشدم و از اینکه صداى زن به هیچ جا نمى رسه بسیار عصبى و ناراحت مى شدم. مى خوام امروز از تجربه خودم که به تازگى برام اتفاق افتاده و بازخوردشو بهتون بگم چند روز پیش براى ماموریت کارى به همراه همکاران به کارخانه واقع در یکى از شهرهاى ایران سفر کردیم صبح روز ماموریت، راننده شرکت به همراه مدیر عامل و یکى از مهندسین بخش بازرگانى به دنبال من اومدن و سپس در مسیر یکى دیگر از همکاران را سوار کردیم و راهى شدیم. من بین همکار خانمم و آقاى مهندس نشسته بودم. قابل ذکر است که من نزدیک به ده ساله که اینجا کار مى کنم و برام مثل خونه میمونه. بعد از حدود یک ساعت همه از جمله خودم خوابم گرفت و در تمام مدتى که خواب بودم احساس لمس شدن پهلو و پامو داشتم ولى تو خواب و بیدار به خودم مى گفتم خب جا تنگه و ممکنه یه لمس ناخواسته باشه تا اینکه ماشین رو یه دست انداز رفت و من از خواب پریدم و دست همکارمو رو پام دیدم ولى باز باور نکردم به کارخونه که رسیدیم موضوع رو به همکارم خانمم گفتم ولى اون قاطعانه و محکم گفت که نه اشتباه مى کنى و ایشون آدم درستى هستن و قبلن باهاشون سابقه ماموریت داشتن. منم با خودم کلنجار رفتم که آره درسته و تو دارى اشتباه مى کنى اما تمام روز درگیر بودم با خودم و تمام مدت نشخوار فکرى داشتم شب ساعت 8 راه افتادیم به سمت تهران. هوا تاریک بود و مثل صبح همه خوابشون گرفت و من بیدار موندم اما خیلى بیشتر از صبح لمس مى شدم انقدر خودمو جمع کرده بودم و به سمت مخالف خودمو کشیدم که ناخواسته همکارمو بیدار کردم و اون هم خیلى واضح دست ایشونو رو پاهام دید تو این موقعیت و شرایط من خیلى ترسیده بودم و صدام در نمى اومد تمام مطالبى که تو پیج شما خونده بودم به یکباره از ذهنم رفت و در مقابل تلاش همکارم براى اعتراض، فقط به آرامش دعوت کردنش بود. نمى دونستم تو اون شرایط باید چى کار کنم. وقتى به خونه رسیدم فقط تونستم برم حموم و تا مى تونم خودمو بشورم. صبح که رفتم سرکار با ایشون خیلى سر سنگین بودم و اصلن باهاشون حرف نزدم و همکار خانمم منو متقاعد مى کرد که به مدیریت بگم اما من مى ترسیدم که حرفمو باور نکنن اما دلمو به دریا زدمو گفتم نهایت اخراج میشم به مدیریت گفتم و ایشون خیلى محترمانه و دقیق به حرفامون گوش کرد و خلاف اینکه من نمى خواستم هیچ حرفى زده بشه به ایشون اما بطور خیلى جدى موضوع رو پیگیرى کرد و تصمیم به اخراج ایشون گرفت اما عجولانه تصمیم نگرفتن. اولین کارى که کردن تحقیق بود که در سایر کشورها با فرد خاطى چطور برخورد مى کنن که نتیجه تحقیق این بود: که در بدواستخدام بانوان از طرف واحد نیروى انسانى به کارمندان آموزش داده میشه که در صورت بروز چنین مشکلى بدون فوت وقت اطلاع داده بشه و در وهله اول با فرد آزار دهنده تذکر داده میشه و در صورت تکرار اخراج میشن. اما چون در شرکت ما این کلاس و آموزش نبود مدیریت تصمیم به برگزارى کلاس توجیهى و آموزش به بانوان گرفت و بعد از تذکر بسیار مبسوط به ایشون مبلغى هم به عنوان جریمه در نظر گرفته شد و به خیریه اى که من معرفى مى کنم پرداخت میشه این تجربه رو گفتم تا بگم که خانمها از حیثیت خود دفاع کنید و هستند مدیرانى که مردانه حمایت مى کنن و چقدر خوشحال کننده ست که ناامید نشدم